Heima er bezt - 01.02.1957, Side 10

Úrslit i 100 m hlaupinu. Frá vinstri: Hec Hogan, Ástralíu, nr. 3, Bobby Morrow, U.S.A., (55), nr. 1, Manfred Germar,
Þýzkaland, nr. 5, Thane Baker, U.S.A., nr. 2, Mike Agostini, Trinidad, nr. 6, og Ira Murchison, U.S.A., nr. 4.
— KI. 6 um kvöldið fór að birta aftur; sást fyrst rósrauð
slikja í suðrinu. Um kl. 7 fór að sjást niður — á sam-
felldan ís, hvergi vök að sjá. Kl. 8 kom sólin upp í annað
sinn á þessum degi. Kl. laust fyrir 9 var flogið inn yfir
strönd Alaska. Var flughæð þá 4300 m. Var þar fjall-
lendi mikið skammt upp af ströndinni, og var ægifög-
ur sjón að líta niður yfir þetta tröllslega landslag í
vetrarskrúða í árdegissólskininu. I Anchorage var lent
kl. 11,15 að kvöldi, eftir sænskum tíma, og vorum þá
búnir að vera á flugi í 14 klst. frá Luleá. Þarna var
klukkan 12,15 e. h. í næsta áfanga, til Honolulu á
Hawaii-eyjum, lögðum við af stað kl. 2,30. í Anchorage
hafði verið skýjað loft. En skömmu eftir að við lögð-
um af stað, var komið sólskin aftur. Hélzt svo til kvölds,
og fengum við útsýni yfir strönd og eyjar Suður-Al-
aska. Þar var allt fremur kuldalegt, því snjór lá yfir
landinu, er víðast var skógi vaxið, og sund og víkur
voru lögð. Tók þá við opið Kyrrahafið, blátt og kyrrt,
svo hvergi sá brot á kviku.
Klukkan 12,15 eftir miðnætti, eftir þarlendum tíma,
var lent í Honululu. Þegar komið var út úr vélinni,
fannst fljótt, að maður var kominn í hitabelti jarðar,
enda er Honululu á 21 gráðu norðurbreiddar. Þarna
um nóttina mun hafa verið um 25 st. hiti. Fóru allir
farþegarnir nú af flugstöðinni inn í borg og á gisti-
hús það, Edgewater Hotel, sem flugfélagið hafði pant-
að gistingu á fyrir allan hópinn. Stóðum við við í
Honululu tvær nætur og einn heilan dag. Notuðu
íþróttamennirnir þetta tækifæri að einhverju leyti til
æfinga, en ekki munu menn samt hafa æft mikið, held-
ur notað tímann til að sjá sig dálítið um. Þarna er mjög
fagurt, bæði landslag og gróður; eru pálmar þarna um
alla borgina, sumsstaðar stórir pálmalundar. Við íslend-
ingarnir fórum með tveimur af fararstjórum Norð-
manna í boði Norrænafélagsins þarna í dálitla ökuför
til útsýnisstaðar uppi í fjöllunum. Þar var mjög fagurt
útsýni, en svo hvasst, að maður naut þess ekki full-
komlega. f garðinum bak við gistihús okkar var sund-
laug, og notuðu margir, einkum sundfólkið, sér það
til að fá sér bað.
Frá Honolulu var farið kl. 7 að morgni þess 10. nóv.,
til Nandi-flugvallar á Fiji-eyjum. Mestu viðburðir
þessa dags voru, að við flugum suður yfir miðjarðar-
línuna og vestur úr vestrinu yfir í austrið. Þetta var
fegursti áfangi leiðarinnar. Glaðasólskin var alla leið
til Fiji-eyja, en skýjamyndir svo aðdáanlega fagrar í
kringum miðjarðarlínu eða rétt norðan við hana, í
lognbeltinu (Doldrums), að maður féll í stafi. Alla leið
sást niður á blátt og sólglitað hafið, en frá okkur að
sjá var eins og skýjaborgirnar, einkum þær sem fjær
voru, stæðu á þessum bláa grunni. Manni datt helzt í
hug að líkja þessu við skýjaskraut Walt Disney, þar
sem honum tekst bezt upp. — Til Fiji-eyja var komið
kl. 4,15 eftir svæðistíma Fiji. Þar var sólskin og 30 st.
hiti, er við komum. Fóru allir úr flugvélinni upp á
gistihús flugstöðvarinnar. Meðan menn sátu þar í góðu
yfirlæti, byrjaði að rigna, og hélzt svö allan tímann
meðan staðið var við. Og þetta var engin smáúrkoma,
heldur úrhellis hitabeltisrigning, eins og hellt væri úr
fötu. (Við vorum þarna á illviðratímanum — Hurricane
Season — sögðu Fijibúar okkur). Vöknuðu margir illa
við að komast út í flugvélina aftur, því allir voru létt-
klæddir. Voru Fijibúar mönnum þó mjög hjálplegir
með bílakost og regnhlífar. — Kl. 6,30 var lagt upp í
síðasta áfangann til Melboume. Eftir að menn höfðu
matazt fóru flestir að sofa eða að reyna Jaað. Svaf ég
talsvert lengi. Það fyrsta, sem við sáum af Astralíu, voru
Ijósin í Sydney, stærstu borg landsins. Til Melbourne
var komið ld. 4 eftur Fiji-tíma (2 eftir Melbourne-
tíma). Var þar fyrir margt manna til að taka á móti
hópnum. Þar á meðal fulltrúi Ólympíunefndarinnar,
Mr. Graham Gillespie og frú hans, ennfremur fulltrúi
frá framkvæmdanefnd Ölympíuleikanna, Commander
Hall. Fylgdu þeir okkur til Ölympíuþorpsins, dvalar-
staðar allra þátttakenda Ólympíuleikanna, og borðuðu
með okkur fyrstu máltíð okkar þarna. Var nú farið að
54 Heima er bezt