Alþýðublaðið - 31.03.1923, Page 1

1923
Laugardagion 31. marz.
72. tölublar1.
Alúðai'þakkip fyrír auðsýnda samúð og hluttekningu
við fráfail og jarðarför Aðaiheiðar Rögnu Karlsdóttur.
Aðstandendur.
Hér með tiikynnist ættingjum og vimim að sonur
okkar Jónas andaðist á Landakotsspífaia 30. marz.
f*orhjörg Þorbjarnardóttír, Steinn Jónsson.
Gyðingurinn
í Hafnarfiiðí.
Steinn Emilsson, sá, er getið
var um hér í biaðinu um d-ig-
inn, hélt fyririesturinn um Gyð-
inga í Haimrfirði á mánudags-
kvöldið. H^fði íyrst verið aug-
Iýst að frjálsar umræður yrðu á
eftir, en síðar að eins að fyrir-
spurnir yrðu leyfðar, og vai á
því auðséð að Björn gamli treysti
því ekki að þessi Steinn hans
yrði ekki molaður, ef jafnaðar-
menn fengju tækitæri til þess
að hamra á hann. Var von að
Björn gamli hé'di þetta, því hann
hafði orðið herfilega utidir sjálí-
ur í umræðum þeim, sem áttu
sér sttð um daginn á eftir svo
kölluðum fyrirlestri hans um jafn-
aðarstefnuna. Flýði Björn loks
af þeim fundi áður en umræðum
var: lokið, en gat þó ekki borið
við að sér lægi á að komast af
stað, því ekki fór hann úr Hafn-
arfirði fyrr en næsta dag.
Aður en Steinn byrjaði fyrir-
festur sídd, gerði einn Hafnfirð-
firðingur (Agúst Jóh.) fyrirspurn
um það hvort umræður væru
leyfðar eða ekki leyfðar, og var
endirinn eftir nokkurt þras, að
Steinn sagði að umræður'yrðu
leyfðar.
Hélt Steinn þá fyrirlesturinn,
það er að segja las hann upp
úr stílabók, og tók það liðugan
klukkutíma.
Stóð þá upp Ólaíur Friðriks-
son og spurði hvort ekki ætti
að kjósa tundarstjóra.
Anzaði þá Steinn og bað fyr-
irgefningar á því að hann hefði
gleymt að tilnefna fundarstjóra;
sagði hann að það væri gott
þegar sér eldri og reyndari
menn gætu bent á það sem á-
bótavant væri. Tilnefndi hann
sem fundarstjóra Magnús Jóhann-
esson (Hafnfirðing) og tók hann
við íundarstjórn.
Þrátt fyrir það, þó klulckan
væri að eins liðlega níu og
enginn hefði beðið um orðið
nema Óiafur Friðriksson, þá
setti fuudarstjóri þær reglur að
eigi mætti tala nema í ro mín-
útur í senn, og voiu það vitau-
lega ráð Björns gamla, og varð
þetta til þess að þeir sem á
fundinum töluðu móti Steini, þeir
Ólaíur Friðriksson og Hendrik
Ottósson, þurftu að taka fjórum
sinnum til niáls hvor, og munu
þeir hafa komið áð ö!lu sem þeir
vildu segja, en leikurinn vár
vitanlega til þess gerður, að
setjá tíu mínútna tímann, að reyna
að hindra það að mótmæli ættu
að geta notið sín. '
Stein tók nokkrum siunum til
máls aftur eltir >tyrirlesturinn<
og munu þeii áhangendur auð-
valdsins, sem þarna voru við-
staddir, fljótt hafa fundið að Steinn
álti í vök að verjast.
Hér verður ekki sagt frá
hverri einstakri 1 æðu, heldur gefið
dálítið yfirlit yfir hehyu vitleys-
ur Steius, þær sem hraktar vorn
á fundinum, en hvergi nærri
állar, því tii þess er Aiþýðu-
blaðið iangt um of lítið.
Aðalinnihaldið í fyririestrinum
var þetta: Það eru Gyðingar
sem hafa komið af stað bolsi-
víkastefnunni og stjórna henni,
og stefna islenzkra jafnáðarmanna
er lirein bolsivfkastefna.
Ekki fengust neinar skýringar
á því kvers vegna bolsivikastefn-
an væri ómöguleg fyrir það, að
það stæðu Gyðingar fyrir henni,
og sannanirnar fyrir því að Gyð-
ingar stæðu fyrir bóbivíkastefn-
unni voru nú æði-hjákátlegar.
Vitnaði Steinn í blöð sem Gyð-
ingar gæfu út á hebresku, en
vitanlega kann Steinn ekkert í
því máli. Enn fremur vitnáði
hann í blað sem héti Hebreinn
og kæmi út í Ameiíku, og ann-
að blað sem héti Kommúnistinn,
sem kæmi út Kharkov (á Rúss-
landi). Las hann klausur upp úr
báðum þessum blöðum, en ját-
sði að hann heíði hvorugt blaðið
séð. Sagði hann að það hvíldi
sú skylda á andmælendum sín-
um að þeir skrifuðu eftir þessum
blöðum og sönnuðu að hann
færi ekki með rétt mái. Er
það nýtt t röksemdafærslu, að
menn eigiekki að sanna mál sitt,
heldur eigi aðrir að afsanna það!
(Frh.)