Æskan - 01.02.1932, Blaðsíða 8

16
ÆSKAN
'aldval$axlinn goSí.
1. Péturhafði nýlega eignazt
Ijómandi skemmtilegt leik-
fang. Pað var kafbátur. Hann
gat kafað niðri í vatninu.
Hann var vel útbúinn, með
rafljósum, hvað þá öðru.
2. »Komdu Pétur«, sagði
galdrakarlinn góði eitt-
hvertkvöldið. »Við þurfum
að reyna nýja bátinn þinn.
Eg vona.að þú hafir ekki
fengið óbeit á að ferðast«.
3. Síðan sigldu þeir afj
stað niður eftir læknum.
»Vertu óhræddur, Pétur«,
sagði karlinn. »Nú förum
við að kafa. Pú mátt trúa
því, að þaðjverður gaman.
4. Pétur og galdrakarlinn fóru
nú báðir niður í káetu. Vélin
var sett á staö. Kafbáturinn
stakk sér niður undir yflrborð
lækjarins, og siðan kafaði hann
til botns.
5. Peir Pétur og galdrakarlinn
skemmtu sér nú við að horfa
út um bátsgluggana. — Margt
bar fyrir augu þeirra, og flest
af því þótti þeira furðu kyn-
legt.
6. Nú komu þeir auga á ein-
kennilegan flsk. Hann synti
umhverfis bátinn. Pétur og
litli karlinn horfðu á hann
með aðdáun, því að slíkan flsk
höfðu þeir aldrei séð áður.
7. En i sama bili kiþpt-
ist báturinn til, svo
hart, að þeir félagar
féllu báðir um koll.
Stór krabbi hafði gripið
bátinn.
8. En þá kveikti karlinn
á öllum rafljósunum.
Krabbinn varðsvo hrædd-
að hann sleppti tak-
ur,
inu á augabragöi og hvarf
ofan í forarleðjuna.
oooooooooooooooöoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooœooooooooo
Gamall maður var á gangi eftir
götunni. Sá hann þá lítinn dreng-
hnokka, sem var að reyna að ná i
dyrabjölluna á húsi einu, en gat það
ekki, af því að hann var svo stuttur.
— »Eg skal hríngja fyrir þig, drengur
minn«, sagði gamli maðurinn, og hann
hringdi, svo að það heyrðist um allt
húsið. Pá leit snáðinn á hann og sagði:
»Nú held eg, að það sé bezt fyrir okkur
að hlaupa burt og fela okkur«.
»Hvað er það sem nefnist eyja?«
spyr kennarinn.
»Pað er staður, sem aðeins er hægt
aðkomast til á báti«, svaraði Nonni litli.
Frœnkan: »Hvað ætlar þú að verða,
Ólafur, þegar þú ert orðinn stór?«
Ólafur: »Hermaður«.
Frœnkan: »En þá verður þú ef tii
vill drepinn«.
Ólafur: »Hver gerir það?«
Frœnkan: »Óvinurinn«.
Ólafur (hugsar sig um litla stund).
»Pá vil eg vera óvinurinn«.
»Eg hefi verið á ljónaveiðum«,
segir ferðamaðurinn, er hann kemur
heim úr langferðinni,
»Hvernig gekk það? Varst þú hepp-
inn?«
»Já, heldur en ekki. Eg mætti engu
Jjóni«.
Oo000000»00000000000000000000»..o0
Fimmtán
fyrstu árgangar „Æskunnar“, í góðu
standi (eitt eintak) óskast keyptir. —
Tilboð sendist afgreiðslu blaðsins,
sem fyrst.
iiiiiiiiiiii .....
Ritstjóri:
Margrét Jónsdóttir.
Ríkinprentsmiöjan Gutenberg.