Æskan - 01.03.1932, Blaðsíða 7

ÆSKAN
23
Hann tók eitthvað, sem hún sá óglöggt, og hljóp
með það að læknum og kom aftur að vörmu
spori. í*á sá hún, að þetta var gulrófa, sem hann
hafði holað innan. »Þetta er skrítið staup«, sagði
Solveig.
»Já einhver ráð varð eg að hafa, þegar eg fann
þig hér í yfirliði, með blóðpoll við hliðina á þér.
f*ú hefur víst kastað upp blóði. Eg var fyrst al-
veg ráðalaus. En svo þegar eg sá rófnapokann, þá
var hægðarleikur að gera drykkjarilátið«, sagði
hann og brosti.
»Vertu nú bara róleg, meðan þú ert að hressast,
eða viltu að eg fari til bæja og nái i brekán?«
»Og sussu nei. Eg get bráðum staðið upp, ann-
ars kalla eg það mestu guðsmildi, að þú skyldir
koma hér, mér til bjargar, eða hvaðan ertu, og
hvað heitirðu?«
»Eg heiti Sigurður og er að fara í verið, suður
á Miðnes. Eg er að norðan, og samferðamenn
mínir koma bráðum til Kollafjarðar. Þar ætlum
við að hittast. Eg skrapp dálítinn krók með bréf,
sem eg var beðinn fyrir. Það var hundurinn minn,
sem fann þig.
»Blessað kvikindið I Eg vildi að eg gæti eitthvað
hlynnt að honum. Viltu ekki að eg geymi hann
fyrir þig. t*eim er svo illa við allan hundasæginn
á verstöðinni«.
»Jú, þakka þér fyrir. Það væri víst gott. Eg ætl-
aði ekki að hafa hann með mér. Hann var lokað-
ur inni, þegar eg fór af stað. En fyrsta kvöldið,
nokkru eftir að við félagar vorum komnir í nátt-
stað, heyrði eg hundsgelt, sem eg þóttist þekkja,
og þegar bærinn var opnaður, var greyið komið,
hafði snuðrað upp slóðina okkar«.
Sólveig fór nú aftur að reyna að rísa upp, og
þó að hún væri óstyrk á fótunum, lögðu þau af
stað. Sigurður bar pokann og leiddi hana. Það
vildi til, að ekki var langt að Saltvík. Þar var henni
vel tekið. Seppi varð þar eftir hjá henni, en Sig-
urður sneri aftur. Þakkaði Solveig honum fyrir
sig og bað guð að launa hotium. En hann
lofaði að koma aftur að Víðinesi, er hann færi
norður og vitja um seppa.
Solveig var svo næsta dag um kyrrt í Saltvík.
Ekki af þvi, að hún treysti sé.r ekki til þess að
halda áfram, en hún hafði lofað Sigurði því. Hún
komst svo næsta dag þar á eftir til skyldfólks síns
úti á nesinu. Framh.
OOOoooo
ooaccoooooasottitooooioooooQoo
000*000000000000
o
OOO
0*m*oooo#«o»cooo»q«ioopooooom*#0
: DÆGRADVÖL
• o
Eldspýtnaprautir.
1.
Raða 17 eldspýtum eins og
| myndin sýnir. Flyt síðan 10
|| || spýtur til, svo að fram komi
—|— 2 fimmhyrningar, 4 þríhyrn-
| ingar og 4 ferhyrningar.
2.
Raðið 24 eldspýtum
eins og myndin sýnir.
Flyt siðan 14 spýtur
til, svo að fram komi
2 sexhyrningar, 3 fer-
hyrningar og 4 prí-
hyrningar.
Raða 40 eldspýt-
um eins og mynd-
in sýnir. Flyt síð-
an 12 spýtur til,
svo að fram komi
22 þrihyrningar.
Oddur.
Eins en pó annað.
1. Pað var góður — sem hann — hafði.
2. Hún — segir að Snati muni — sér
hjá honum — gamla.
3. Eg kom í — og sá, hvar — gekk
ofan fyrir — til að gá að, hvort
þar væri nokkur —. P.
Gáta.
Eg er svæði ekki klætt,
eg er klæði á svæði.
Mig hafa þræðir margir fætt,
mina fæöi eg þræði. X.
Spurningar.
1. Hvaða jurtarnafn verður að karl-
mannsnafni, ef skipt er um fyrsta
staf?
2. Haða fuglsnafn verður að mánaöar-
heiti, ef skipt er um fyrsta staf?
Felunafnavisur.
Karlmannanöfn.
H — a-, B — i, H--n-,-á-l,
- - ö - - u -, - j - - n -, E -- a -,
A--a-, B - ö - - v - -, -n-r-s, N — J,
- x -1, -a--u-, S-e--a. S. P.
Ráðningar á dægradvöl í janúar-
blaðinu:
Eldspýtnaprautir.
1.
\/
!>
<1
/\
3.
\
I I I I
\|__________I/
\
/
IZ l\/l XXX