Æskan - 01.12.1932, Qupperneq 1

I:
STÓRSTÚKA
ÍSLANDS
XXXIII. árg.
Reykjavík, desember 1932
13. blað
JÓLALJÓS.
Bærinn á Skarði stendur norðan undir bröttum
hálsi. Þar sér ekki sól í átján vikur að vetrinum.
Hún kveður að haustnóttum, en heilsar um mið-
þorra. Skammt fyrir framan bæinn er hálsinn
lægstur, og þar liggur þjóðbrautin yíir fjallgarðinn.
Þegar komið er niður af hálsinum, taka við
sléttar grundir, Verður þar mörgum villugjarnt,
þegar snjóslæðan felur götutroðningana, og bylur-
inn ýrir á sjáaldrið. Þá er Skarð kjörorð nauð-
leitarmannsins. Yfir grundina gnæfa hamrabeltin
sem himinhár veggur. En þráfalt er kófið svo
dökkt, að ekki er hægt að eygja bergsnasirnar.
Þessvegna lögðu fáir ferðamenn á »Skarðið« þegar
vetur gekk í garð. Þeir fóru heldur »fyrir fram-
an«, eins og það er kallað. Mönnum stóð stuggur
af hríðunum, enda hafði mörgum orðið erfið gang-
an yfir skarðið, og nokkrir höfðu borið þar
beinin.
Það er aðfangadagur. Himininn grúfir þungbú-
inn yfir snjóhvítri jörðinni. Með kvöldinu fer að
snjóa. Pétur litli á Skarði, 5 ára gamall hnokki,
klifrar upp um borð og bekki. Hann rekur fötinn
í tóbaksfjölina hjá honum afa sínum, og veldur
það gamla manninum ákafrar hrellingar.
»Vertu ekki óþægur, væni minn«, segir mamma
hans, »Veiztu ekki, að jólin koma í kvöld?«
»JólinI — Þá fæ eg kerti, er það ekki, mamma?«
spyr Pétur himinlifandi.
»Ef þú verður góða barnið«, segir mamma hans.
»Jólin koma ekki til þeirra harna, sem eru óþekk
og slæm við hann afa sinn«.
»Fá þá draugarnir eklu Ijós á jólunum, mamma
mín?«
»Draugárnir! Hvað ertu að segja, barn?«
»Já, fá þeir ekki ljós,- draugarnir í Illutungu.
Verða þeir alltaf að vera í myrkrinu?«
»Hver hefir verið að segja þér þessa vitleysu?«
spyr móðir hans.
»Það er ekki vitleysa, mamma mín, hann afi
minn segir það. Eru ekki draugar í Illutungu, afi
minn?« Pétur lítur hi'óðugur til afa síns.
»Það stendur þó í þulunnkc, bætir hann við. Móðir
hans lítur þýðingarmiklu augnaráði til tengdaföður
síns. Afi hrosir. Pétur hleypur til hans.
»Góði afi, segðu mér eina sögu«.
»Hvaða saga ætti það að vera, litli ærslakálfur?«
»Ó, bara af einhverjum draugnum«, segir Pétur
horginmannlega.
»Þú átt að muna það, að það eru engir draugar
til, Pétur minn«, segir mamma hans. »Ef þú kem-
ur hérna, skal eg segja þér söguna um jólin«. Hún
leggur frá sér verkefnið og tekur drenginn í kjöltu
sína,. kyssir hann og segir honum söguna um litla
barnið í jötunni, sem fæddist til að vera ljós
heimsins og lýsa þeim, sem ganga í myrkrinu.
»Og hans vegna er bjart hjá okkur, þótt sólin dvelji
bak við fjöllin, aðeins ef við erum þæg og góð«,
segir hún.
»Lýsir þá Jesús ekki vondum mönnum?«
»ójú! góði minn, vondu mennirnir eru að vill-
ast, og haun lýsir þeim heim til sin. Þeir eiga
hágt, sem eru að villast«.
»Geta ekki fleiri en Jesús hjálpað þeim, sem eru
að villast?«