Æskan - 01.10.1933, Blaðsíða 7
ÆSK AN
79
upp á afturfæturna og lagt framfæturna á axlir
honum, opnað kjaftinn og byrjað að sleikja andlit
hans með blóðrauðri tungu. Þá hlógu félagar Bills
og hrópuðu:
»Nei, hættu nú, Bill. Nú er nóg komið af svo
góðu!«
»Þið trúið mér ekki«, svaraði Bill, »og samt er
þetta gullsatt, hvert einasta aukatekið orð!«
»Hvernig slappstu undan ísbirninum, Bill?«
spurði Árni og stóð á öndinni af eftirvæntingu.
Bill sneri tóbakstölunni i munni sér og svaraði:
»Taktu nú eftir. Þótt björninn væri kræsinga-
gjarn og hlakkaði til að gæða sér á líkama mín-
um, þá hafði hann nú samt í raun og veru feng-
ið fyrir ferðina, þegar eg skaut í hann kúlunni. Og
jafn skyndilega og hann reis upp, féll hann niður
á ísinn aftur, alveg eins og dauð síld, og þar lá eg
í fangi hans heldur þægilega og gat hvorki hreyff
legg né lið, svo fast hafði kvikindið læst um mig
hrömmunum. Eg mundi auðvitað hafa sálast þarna
úr kulda og hungri, ef félagar mínir hefðu ekki að
lokum komið mér til bjargar. En svo gaddfreðinn var
eg og stirðnaður, að það tók tvo daga að þíða mig«
»Þetta var ljótur skolli«, sagði gamall háseti og
hristi höfuðið. »Hvernig var það núa, bætti hann
við, »voru Indíánar ekki nærri því búnir að flá af
þér höfuðleðrið, einu sinni?«
»Jú, það var nú verri sagan«, svaraði Bill og
glotti. »Eg komst nú samt undan rauða þorparan-
um, rétt í þvi, að hann var að því kominn að reka
hnífinn í hausinn á mér, þá sparkaði eg í magann
á honum svo hraustlega, að hann þeyttist æpandi
burtu, langar leiðir, en þið getið nærri, að eg tók
til fótanna«. (Framh.).
Vögguvísur.
Sofðu, litli sonur minn,
sit eg hjá pér góði.
Rugguljóð við rúmstokk þinn
raula ég i hljóði.
Sofðu, litli sonur minn,
svartir stormar þjóta.
Reyndu, væni vinurinn,
værðar pví að njóta.
Sofðu, litli sonur minn,
svart er aftanhúmið,
Elsku, bezli barnunginn,
byrgðu pig o’n í rúmið.
Sofðu, litli sonur minn,
sætt og blítt pig dreymi.
Hjartans litla ljúflinginn
Jjóssins englar geymi.
1932 Bragi.
Lærðu að lesa.
Nú áttu að læra að lesa,
litli stúfur minn,
og vera ósköp iðinn,
elsku drengurinn.
Og litla stúlkan ljúfa,
líttu á petta blað.
Fú líka parft að læra,
svo lesið getir pað.
Er fjúkið úti fýkur
og frostið bítur kinn,
pá bezt er bók að taka
og byrja Iesturinn.
Og læra ljóð og sögur
og lesa margt og nýlt,
pví nú er ylur inni
og oftasf bjart og hlýtt. M j
Felumynd.
Hvar er eigandi seppa?
OlOB00990«OI(MltOOOOðUOOOOOOIt«eO
Vitamín.
Fyrir 25 árum var petta orð ópekkt.
Pað er búið til úr itölsku orði, Vita
— líf. Vitamín pýðir lífgefandi efni,
eða fjörefni.
Vísindamennirnir hafa fundið marg-
ar tegundir pessara efna. Vanli pau í
matinn, sem við etum, getum við orðið
veik — oft og tíðum liæltulega veik,
meira að segja.
Menn pekkja nú 4 tegundir vitamina.
A-vitamín eða fitu-vitamín er eink-
um i lýsi, kúasmjöri, rajólk og eggjum.
Vanti petta efni fá menn augnsjúk-
dóma. B-vitamín er einkum í híði ut-
an um korn. Þess vegna er miklu
hollara að sigta ekki mjölið. Og íslend-
ingar pyrftu nauðsynlega að komast
upp á að mala kornið sjálfir, i
stað pess að tlytja pað malað til
landsins og missa á pann hátt petta
fjörefni úr pví. Vanti B-vitamín í
fæðuna fá menn sjúkdóm, sem nefn-
ist berri-berri.
C-vitamín er einkum í nýjum á-
vöxtum. Vanti pað efni í fæðuna,
fá menn skyrhjúg.
D-vitamín er sólargeisla-vitamín.
Pað myndast til dæmis i húð-
inni, pegar sólin skín á hana. Trú-
legt er, að vísindin eigi eftir að
uppgötva fleiri tegundir pessara
fjörefna.
Mennirnir leita stöðugt að fjör-
efni, sem lengt geti lífið og hald-
ið okkur hraustum. Oft hafa peir
pózt vera búnir að flnna slíkt efni, en
pað hefir [reynzt tál. Pannig var'pað
t. d. pegar menn héldu, að áfengi væri
lífgefandi efni. Peir nefndu pað »áka-
víti«, lífsins vatn. En pað reyndist að
vera seinvirkt eitur, drepandi, en
ekki lífgandi.
Vitamínin hafa verið rannsökuð mjög
nákvæmlega, svo að par er tæplega
um neinn misskilning að ræða.
oooooooooooooooooooooooooo
Gjalddagi „Æskunnar"
var i. júlí. Nú ríður á að allir
sýni fljót og góð skil.
«0O0M00MO0O000M00MM000°00*l
Davíð Copperfield
III. hefti af þessari ágætu sögu er
komið út.