Æskan - 01.10.1933, Side 8

o* • • *o
80
iE S K A N
anna
Reiðhjólid.
Nanna fékk Ijómandi fall-
legt reiðhjól í afmælisgjöf.
Hún fór út að reyna það og
var heldur en ekki hreykin.
Pá bar Nonna par að. »Nei,
blessuð lof mér að skreppa
sem snöggvast á bak bjól-
hestinum þínum«.
»Pað er guðvelkomið«, sagði
Nanna. »Pabbi gaf mér hjólið.
Pað er bæði gott og fallegt.
f&tf) V. )
Pau skiptust á í fyrstu. En síðan fór það svo, að þau
tóku hjólhestinn sundur, og notuðu nú sitt hjólið hvort.
Pað gekk vel,
til að byrja
með. En Nonni
var full-harð-
leikinn. Hann
braut sitt hjól
í sundur.
En Nanna
skældi ekki.
Hún sagði að-
eins: »Nonni minn, við erum
skiptum öllu jafnt á milli okkar«.
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
vinir í blíðu og striðu og
ocooooooooooo**«©oooooo(»ooO
o
DÆGRADVÖL
o
2.
Tvær gátur.
Mörgum skýli manni eg,
mjög oft dýrum hlífi.
Oft eg fer um farinn veg,
finnst þó ei með lífi.
í hann fara oft eg má,
svo ei mér veður grandi,
hann eg líka þekki þá
sem þegn i öðru landi.
Felunafnavísur.
Atviksorð.
1. - a - a -, - a - - a, - a - - a -, - ú,
- a - n - -, - i - i, - v - - v - -,
-v — n, a — r-, a — e-, -ú,
- v — t, h - - m -, þ — v - r.
Bjargey hálft nafn er stærðarsteinn,
stöðugt ey nefnist hólmi einn.
Eg heiti Kári, kynnist stunduni þér,
en Kringla, heimili mitt, fæða er,
mín kona er Björg, sem allir eiga vilja,
og Ósk mín dóttir, sem þig lætur skilja,
að óskin bregst, sem þráir þú,
og þér eins er hún ekki trú.
En Gestur á sér ekkert heimilið,
og er nú gátan ráðin, sjáið þið!
Spurningar.
1. Sveinn — seinn — einn.
2. Björn — börn — örn.
3. Gestur — hestur.
4. Friðmey.
Talnagáta. ^
8 7 5 8 9 6 7
8 8 8 6 5 7 8
8 5 8 7 8 6 8
4 9 6 8 7 9 6
7 8 6 7 6 8 8
8 7 8 6 9 6 6
7 6 9 8 fi 8 6
II II II II II II II
50 50 50 50 50 50 50

= 50
= 50
= 50
= 50
= 50
= 50
= 50
N a f n o r ð.
2. H - - f - -, - e - - r, m - - u -, - ö - k,
m - - a, - u — r, -1 - - i.
H - - m - - i — r, - i - - r, ö - k,
- - r - r, - -1 - - r, - ý - i.
Eins cn pó annað.
1. Hann — segir að ljósið — veí.
2. Eg hélt af — frá — í morgun.
3. Hann — segir — líki vel að standa
uppi á þessum —.
4. Hún — fór upp —.
Óskar Pórðarson, Haga.
Iíáðningar á dægradvöl í júlíblaðinu.
Auður, mitt nafn, er gnægð af gæðum,
en gata, Tröð, er heimilið.
Guöbrandar nafn er hálft á hæðum,
en hitt er brunnar glæður við.

Eins en pó annað.
1. Hann stefnir þangað, sem Stefnir er.
2. Hann Pór fór með Pór til úllanda.
3. Hann Stígur stígur hratt, þó þessi
stígur sé brattur.
4. Hún Dóra var að Ieita að honum
Dóra.
5. Pað eru góðir garðar, sem hann
Garðar á.
6. Pað er ljótur ormur, sem hann
Ormur sá.
7. Hann Vagn notar vagn til að flytja
sig á.
Við sum atriði í dægradvölinni hafa
þessi sent réttar ráðningar:
Jón G. Pálsson, Garði..
Ríkharður Sumarliðason, Meiðast.
Katrín Björnsdóttir, Reykjavík.
QðO»«oooooooo»»oaaoooooooooooð*B»0
Litli frœndi: Eg missti tíeyringinn,
sem þú gafst mér. Hann týndist gegn
um gat á vasanum.
Frœndinn: Jæja. Hérna færðu annan
tíeyring í staðínn.
Litli frœndi: Heldurðu, að það væri
ekki vissara að hafa það 25-eyring?
Ritstjóri: Margrét Jónsdóttir.
Ríkisprentsmidjan Gutenberg.