Æskan - 01.07.1936, Blaðsíða 21

ÆSKAN
93
Gullkarfan
(Sitjtji hefir verið ttð tína bcr.
Karfan httns er alveg full, og lutnn
er á heimleið. Pá mœtir hann göml-
um manni með körfn á handleggn-
itm.)
ÖLDUNGURINN: Góðan daginn!
Hefir þú fundið nokkur ber, dreng-
ur minn?
SIGGI (glaðlega): Já, karfan mín
er sneisafull, liltu á!
ÖLDUNGURINN: Þú heíir verið
heppinn, karl minn. Viltu líta nið-
ur í körfuna mína?
SIGGI: Hún er galtómi
ÖLDUNGURINN: Já, eg hefi
ekki fundið nein ber í dag.
SIGGI: Eg skal sýna þér, livar
berin vaxa. Eg veit um góða berja-
staði. Konulu bara með mér!
ÖLDUNGURINN: Þakka þér
kærlega fyrir. En nú get eg ekki
gengið lengra. Eg er svo þreyttur.
SIGGl: Auminginn. En þá skal
eg gefa þér berin mín.
ÖLDUNGURINN: En ætlaðir þú
ekki að selja þau?
SIGGI: Jú, en eg get tínt önnur
í staðinn. Gerðu svo vel. Taktu -nú
við þeim!
ÖLDUNGURINN: Kærar þaklcir,
drengur minn. Þú erl góður dreng-
ur. Eg ætla þá að þiggja körfuna
þína, þú færð mína í staðinn.
(Peir skipta á körfunum.)
SIGGI! Karfan þín er spánný, en
mín er gömul.
ÖLDUNGURINN: Það gerir ekk-
ert, það kemur í sama stað niður.
Þakka þér fyrir, góði miiin! Nú
ætla eg að hvíla mig dálitla stund.
(Hann sest undir tré og sýnist sofna.
Siggi leitar að berjttm. Kftir litla
stund kemur mamma hans.)
MAMMA: Siggi, Siggi! Hversvegna
hefir þú verið svona lengi? Hvar
eru berin þín?
SIGGI: Eg gaf gamla manninum
þau, sem sefur þarna undir trénu.
MAMMA: Gafstu þau! Og eg
sem þurfti endilega að fá peninga
i dag. Nú höfum við elckert til
þess að kaupa mat fyrir í dag.
SIGGI: Mamma! Gamli maður-
inn fann ekki eilt éinasta ber.
MAMMA: Þá þýkir mér vænt
um að þú gafst honum berin
þín.
SIGGI: Hann gaf mér körfuna
sína, Hún er alveg splunkuný.
Sjáðu!
MAMMA: Hvað er þelta, Siggi.
Karfan er úr skíru gulli!
SIGGI: Úr gulli! Þá má eg til
að vekja bann og skila körfunni
aftur.
MAMMA: Já, það verður þú að
gera.
(Oldungurinn rís á fœtnr. Kápan
fcllur ttf ö.vlum Iians, og i staðinn
fgrir gamla manninn stendur þar
Ijömandi fögur álfkona).
SIGGI (hrifinn): Mamma, mamma
sjáðu. Álfkona!
ÁLFKONAN: Gullkarfan er þín.
drengur minn. Fyrir hana gelur þú
fengið bæði föt og fæði. Hún er
gjöf til þín frá Álfheimum, svo að
þig skorti aldrei neitt framar.
MAMMA: Elsku barnið mitt.
Þetta er alll hjartagæðum þínum
að þakka, Ó, hvað eg er glöð. Nú
þarf okkur aldrei framar að skorta
mat eða föt. Karfa úr gulli! Gjöf
frá Álfheimum! kýit úr ensku. - m. j.
Mýs flytja plögg' sín
yfir vatn
í Fnjóskadal nyrðra var maöur, sem
Guðmundur hét, og átti heima á Vé-
geirsstööum. Einu sinni um vor, er
liann stóð yfir kindum, sá hann það,
er liann undraöi mjög. þelta var um
þaö hil, er snjór var i leysingu, og var
hann aö mestu leystur þar um slóöir.
Þar nærri var löng læna og djúp, sem
snjór hafði legiö i, og var hún nú full
ttf vatni. Hann sér þá, hvar tvær mýs
koma, og roguöust þær með físisvep])
á milli sín. Var liann fullur af muö-
lingum, seni mýsnar auðsjáanlega liöföu
tint í hann sumarið áður. Legar mýsn-
ar komu að lænunni meö vatninu,
settu þær fisisve])pinn niöur, tóku þurrl
■og skiniö kúahlass og ýttu þvi út á
vatnið, settu á það fýsisveppinn og
gengii svo sjáll'ar á hlassið á eftir.
Reru þær svo meö hölunum og létu
hlassiö á þann hátt bera sig með l'orða-
poka sinn yfir vatnið. Og sá Guö-
mundur þ:tö seinast til þeirra, að þær
komust heilu og höldnu með farangur
sinn yfir vatniö. (Dýravcrmlarinn)
Fram til starfa
i’rani til starl'a, æskan unga,
á þig kallar vor og sól,
vaknar allt af vetrardrunga,
vefur gróðri laut og hól.
Ef þú lifir u])þ lil sveita,
áttu, góði vinur niinn,
að prýða og húa hlómareita
hæinn kringum litla þinn.
Þú ert einnig rós i runna,
er roðnar fyrir vorsins sól,
þvi fagra’ og góða’ áttu að unna,
eins að verma það, scm kól.
Víst í þínum veiku liöndum,
veit eg falið kraft og þor.
Eigðu i þínum æskulöndum
ógleymd blóm, þó liverfi vor.
Álfhlldur
Um kind
Glöð i lyndi leikur sér
litla kindin, Brana.
Um fjallatind að hoppa hér,
er liennar yndi að vana.
l'riðjón Þórðarson
113 nra]
Bréfaskipti
Auðhjörg Guðmundsdóttir, Illuga-
stöðum, Vatnsnesi, V.-Húnavatnssýslu,
óskar eftir að skrifast á við 1-1 ára
gamla tel])u í Rangárvallasýslu.
Peti-a S. Ingólfsdóttir, Bjarneyjum,
Breiðafirði, óskar eftir að skrifast á við
telpu á Akureyri á aldrinum 10—12 ára.
Torfliildur Magnúsd., Bifröst, Beyðar-
firði, óskar eftir að skrifast á við stúlku
á aldrinum 14—16 ára, einhversstaðar
á landinu.
Sigriður Þórarinsdóttir, Odda, Reýð-
arfirði, óskar eftir að skrifast á við
stúlku 1-1 15 ára, einliversstaðar á
tandinu.
Bogga Andrésdóttir, Siðumúla, Ilvit-
ársiðu, Mýrarsýslu, óskar eflir að kom-
ast i hréfasamband við drengeða stúlku
á aldrinum 14—17 ára, einhversstaðar
á landinu.
Sigríður Jónsdóttir, Ossabæ, Austur-
Landeyjum, Rangárvallasýstu, óskar
eftir að skrifast á við stúlku eða ])ill
á aldrinum 18—20 ára, livar á landinu
sem er.