Æskan - 01.10.1936, Blaðsíða 3
ÆSKAN
111
Frá
Olympíu-
leikunum
1936
í suraar voru hinir XI. Olympíuleikar háðir í
Berlín, dagana frá 1.—17. ágúst.
Olympiuleikarnir eru þannig til komnir, að í
fornöld liáðu Grikkir þessa leika, fjórða hvert ár,
í borgiuni Olympiu, og draga leikarnir nal'n af
þeirri borg. Þúsundir Hellena (Grikkja) frá öllum
borgum og sveitum söfnuðust þá saman lil að
horfa á leikana, sem haldnir voru til dýrðar guð-
inum Zeus. Skyldi friður drottna í allri Ilellas,
meðan leikarnir stæði yfir. Leiksviðið í Olympíu
var einhver fegursti staður i Ilellas, alsetl hofum,
líkneskjum, olíuviðum og platanviðum. Þar voru
leiknar margskonar iþróttir: hlaup, stökk, spjót-
kast, kringlukast og Jleira.
Þegar einhverjum leik var lokið, gekk fram kall-
ari og nefndi hátt og snjallt nafn sigurvegarans,
forfeður hans og ættborg, en vinir hans og félag-
ar lustu upp fagnaðarópum. Að sigurlaunum hlaut
sigurvegarinn olíuviðarsveig, er settur var á höfuð
honum, og var það hin mesta sæmd, sem einum
góðum og hraustum dreng gat hlotnást. Þegar heim
kom, ók sigurvegurinn í purpuraklæðum og skraut-
vagni inn í ættborg sína, því að sigur bans þólti
ekki minni sómi fyrir hana en sjálfan hann og ætt
hans. Stundum reistu samhorgarar hans iionum
líkneski. eða fengu eitthvert góðskáld til að yrkja
um sigurvinninga hans.
Nú eru leikar þessir orðnir alheimsmót iþrótta-
manna og eru háðir fjórða hvert ár, eins og gert
var hjá Grikkjum í fornöld. Allar þjóðir, sem
hafa tök á því, senda sína hraustustu menn og
konur lil að taka þátt í þeim íþróttum, sem
keppl er i.
í sumar seudi islenska þjóðin flokk manna lil
að taka þátt í þessu heimsfræga móti. Voru það
11 sundmenn, er kepptu í sundknattleik, og 4 menn,
sem tóku þátt í frjálsum íþróttum, spjótkasti, hlaup-
um og íleiru.
Auk þeirra íþróttamanna og fararstjóra þeirra,
sem sendir voru á leikana, voru 30 íþróttakenn-
arar og áhugamenn boðnir, sem gestir þýsku þjóð-
arinnar, lil að taka þátt í námsskeiði, er haldið
var í sambandi við leikana.
Ifinir íslenslcu íþróttamenn slóðu sig svo vel,
sem hægt var að búast við, af mönnum, er ekki
höfðu æft lengur, eða átl við betri þjálfunarskil-
yrði en þeir að búa. Getum við verið stolt af fram-
komu þeirra í samanburði við sumar aðrar þjóðir,
sem hafa öll hin bestu þjálfunarskilyrði, er mann-
legt hugvit getur í té látið.
Á myndinni hér fyrir ofan sést, þar sem þj<)ð-
irnar ganga fylktu liði, hver undir sínum fána,
inn á íþróttaleikvanginn, sem er svo stór, að hann
rúrnar 120 þúsund manns. Orin á myndinni sýnir
liina fámennu íslensku íþróttasveit, er í fyrsta skipti
gengur undir sínum eigin fána inn á alheimsmót
íþróttamanna.
Allir röskir drengir og stúlkur, keppið að því
marki að þjálfa ykkar eigin likami, svo að þið
einhverntíma megið verða skipuð í þá sveil hraustra
ungmenna, sem ber fánann okkar fram til sigurs í
keppninni um olíuviðarsveiginn. Þröstur