Æskan - 01.03.1958, Blaðsíða 5
í FLUGFERD
MD SttlEH OG ÖflHU
»I*að hljóta að vera miklir skógar
* Finnlandi," sagði Sören.
»Já, svo sannarlega," svaraði Tuula.
»Um það bil 2/3 alls landsins eru
þaktir skógi. Meir en helmingur skóg-
anna er fura, fjórðungurinn er birki
°g það, sem eftir er, er greni.“
»1 il hvers er allt þetta timbur
notað?“ spurði Anna.
»Það er selt. En hlustaðu nú á sögu
trésins:
Tin veturinn er það fellt og börk-
urinn flysjaður af því. Síðan er stofn-
inurn ekið á sleða til næsta fljóts.
^egar vorar og ísinn er horfinn af
anm, er trjástofninum ýtt út í ána
°§ Hýtur síðan niður eftir henni
asamt þúsundum og aftur þúsundum
annarra stofna, til hinna stóru sög-
unarmyllna. Þar eru svo stofnarnir
Hokkaðir og ákveðið í hvað hver ein-
stakur þeirra verður notaður. Og
notkun þeirra er mjög margvísleg.
isíðan kom laugardagurinn og frú
^liettinen sagði: „í kvöld förum við
ull í sauna.“
Hvorki Sören né Anna þurftu að
sPyi'ja, hvað sauna væri, því að þau
höfðu fengið að vita, að Jaað var
finnsk baðstofa, en nú fengu Jrau að
1 eyna hana í fyrsta skipti.
Pau tóku hvert sitt handklæði og
gengu niður til litla kofans, baðstoE-
unnar, — sem lá alveg niðri við vatn-
ið. i'yrst áttu Jkui að fara í baðstof-
una og Jrað var lireint ekki eins og að
íara 1 baðkerið heima.
ÆSKAN
í forstofunni klæddu Jrau sig úr.
Þar var hlýtt og notalegt, því að
kynnt hafði verið allan daginn. í
næsta herbergi — þvottaherberginu
— stóð baðstofupotturinn, sem var
stór niðursteyptur pottur með sjóð-
andi vatni.
En inni í innsta herberginu kom-
ust Jtau fyrst að raun um, hvað hiti
var. Inn í Jiað gengu þau með kpippi
af nýtíndum birkihrís. Öðrum megin
var stór j.árnofn, sem var fullur af
glóandi heitum steinum, og hinum
megin voru nokkur þrep, sem lágu
að bekk, sem var uppi undir Jrakinu.
Nú opnaði Matti lúguna inn í ofn-
inn með steinunum og hellti köldu
vatni yfir þá. Heit gufa fylfti her-
bergið, og nú varð heitt. Hitamælir-
inn fór upp í 60 stig, en Matti hellti
meira vatni á steinana og nú þoldi
Anna liitann ekki lengur. Hún hljóp
út. En strákarnir vildu sýna, að þeir
væru karlar í krapinu og klifruðu upp
á bekkinn. Nú tók Paavo að berja
Sören með birkihrísinu. Hann gerði
Jrað ekki af Jjví að Jreir væru óvinir,
lieldur á að gera Jietta, Jregar menn
eru í finnskri baðstofu. Sören dangl-
aði líka í lrann, en hann gat ekki feng-
ið af sér að berja fast. Svitinn bog-
aði af Jteim.
Allt í einu stukku Matti og Paavo
Finnsk baðstofa.
niður af bekknum og hlupu út úr
húsinu, og áður en Sören vissi af, voru
drengirnir komnir á sund úti í vatn-
inu. Svo herti hann upp hugann; Jtað
var kalt, en dásamlegt.
Þeir voru ])ó ekki lengi í vatninu,
en flýttu sér heim í bæinn. Sören
varð allt í einu hræðilega syfjaður.
Þá fór hann í rúmið, og áður en hann
vissi af var hann sofnaður.
Næsti dagur var sunnudagur. Það
var síðasti dagurinn Jreirra í sumarbú-
staðnum. Eftir hádegið fór Sören með
hinurn finnsku félögum sínum á hum-
arveiðar. Þeir brettu upp buxnaskálm-
ar sínar og óðu síðan eins langt út í
vatnið og þeir gátu. í hvert sinn, sem
J>eir náðu í humar, settu þeir hann
í vatnsfötu, sem þeir höfðu meðferð-
is. Þeir borðuðu þá um kvöldið, en
Sören og Önnu gekk illa að ná kjöt-
inu út úr skelinni. Finnsku börnun-
urn gekk Jrað miklu betur. Pabbi
sagði, að mikið væri borðað af lium-
37