Æskan - 01.07.1958, Blaðsíða 20
MiiiiiitiiiiitiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiriiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinir
| Elzta og útbreiddasta I
I barnablaðið. I
|IIIIIIIIIIIIIIIIIIII!lllllllllll|l|lllllllllll|lllllllllllllllllllllll|lllll|nll *ll,,g
l Æskan inn á hvert
! harnaheimili landsins. !
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIII»|11*
BJÖSSI BOLLA 111111111111111111111
ar: J. R. Nilssen. —
111111111111111 jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiminiiii
Texti: Johannes Farestveit.
iiiimiiiiiiiiimimmiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiii
Sláttur er að byrja á Litla-Bakka og
Bjössi verður að reyna að vera dug-
legur bessa dagana. Erfiðasta verkið
lians er að snúa hverfisteininum, þegar
vinnumaðurinn leggur ljáina á. Það er
þreytandi, hæði fyrir iiandleggi og bak.
„I>ú verður að herða þig,“ sagði vinnu-
maðurinn iilæjandi og lagði þungt á.
En dag noklturn finnur Bjössi gamalt
reiðhjól inni í iilöðu. Það er ónothæft
að sjá, en Bjössa dettur snjallræði í
liug. Slutlu seinna er hann úti við
hverfisteininn og sagar og negiir. Héf
verður bráðum létt verk að leggja á.
Það er barnaleikur, þegar maður hefur
vit og hugmyndaflug.
„Ertu að smíða brúðuhús?" spyr
vinnumaðurinn, þegar hann sér til
Bjössa. „Hún er víst húsnæðislaus enn-
þá, brúðan, sem ]>ú fékkst 17. maí.“
„Ætli það væri ekki nær að smíða
harnaherbergi lianda þér,“ svarar Bjössi
argur. „Annars er þetla alveg ný upp-
finningí sem þú hefur ekkert vit á.“
Loksins er uppfinningin tilbúin.
Bjössi sezt á sætið og tekur að stíga.
Nú snýst steinninn almennilega. ÓIi
gamli og vinnumaðurinn býsnast yfir
þessu. „Þú ert sannarlega Iaginn,“ scg-
ir ÓIi. „Ég held ég skreppi eftir Ijá og
reyni þessa nýju vél í hverfisteininum."
„Já, nú er komin egg á hann,“ segir
ÓIi ánægður og skoðar Ijáinn, sem liann
hel'ur lagt á. Vinnumaðurinn hlær: „Er
Bjössi holla lílta farinn að verpa,“ segir
hann ertnislega. Það fýkur i Bjössa.
Hann stígur steininn svo liratt, að Pétur
fær vatnsgusu í andlitið.
„Ha, ha. Nú fékk hann eitthvað ann-
að til að glotta yfir,“ segir Bjössi lilæj-
andi. Pétur þurrkar úr augunum með
skyrtuerminni og gengur sína leið. En
þegar hann er kominn úr augsýn lítur
liann i kringum sig og nær sér svo í
lurk í hjallinum. „Það er víst til eitt-
hvað, sem er kallað skemmdarverk,"
tautar hann fyrir munni sér.
Guðmundur Helgason, Árnesi, Skaga-
fjarðarsýslu, skrifar: Kæra Æska I Ég
þakka þér hjartanlega fyrir allar þær
ánægjustundir, sem ég hef hafl af ]>vi að
lesa skemmtilegu sögurnar ]>ínar og glima
við þrautirnar og margt fleira. Svo þakka
ég þér fyrir að þú hirtir nafn mitt i bréfa-
viðskiptunum. Ég get sagt þér, að ég er bú-
inn að fá 12 bréf frá krökkum víðs vegar á
landinu.
Stefán Björnsson, Kcflavík, skrifar: Mér
þykir mjög gaman að sögunum ]>ínum, sér-
staklega af sögunum um Jakoh og Leó.
Pabbi keypti Æskuna, og nú ég, en áður
keypti amma min hana.
Kristín Björnsson, Keflavík, skrifar: Ég
þakka kærlega fyrir allar skemmtunina.
Mér þykir mjög gaman að sögunum þín-
um, sérstaklega myndasögunum. Ég hlakka
alltaf til, þegar æskan kemur.
Sigurdór Karlsson, Ártúni, Selfossi, skrif"
ar: Ég óska Æskunni góðs gengis og þakka
hcnni allt sem liún liefur flutt mér. Mé''
finnst Æskan skemmtilegasta hlaðið sen>
ég les.
Jóhanna Karlsdóttir, Reykhólj.sveiL
skrifar: Ég hlakka alltaf til að íá nýH
Æskublað, og passa vel að ekkert þeirra
týnist, þvi að ég ætla að láta binda þa'1
inn fyrir mig hráðum.
104