Æskan - 01.11.1958, Blaðsíða 44

Jólablað Æskunnar
ar lukku var auð jörð og sæmilegt veður.
En á hlaðinu stóð Bjarni og hló. Nú fór
málið að vandast, þegar mamma lians ltom
út á hlaðið og sá hvað um var að vera.
,;Guð hjálpi mér!“ lirópaði liún. „Hvað
liefurðu gert, Bjarni minn?“ „Æ, ég var
nú bara að iofa kúnum að leika sér, af því
að veðrið er svo gott,“ anzaði Bjarni.
„Farðu strax inn, strákur, og biddu fólkið
að hjálpa mér að koma kúnum inn.“ Bjarni
þorði ekki annað en hlýða og liijóp inn og
sótti fólkið. Eftir nokkurn eltingaleik
komust kýrnar aftur í fjósið, lieilu og
höidnu. En af þvi að fólkið gat ekki annað
en hiegið að þessu uppátæki, losnaði Bjarni
að mestu við skammir. En aldrei þorði
Bjarni að gera þetta oftar.
Þórgunnur Lárusdóttir, 10 ára.
^'4.
Mk Éé Ék
Jólin nálgast,
Ég er farin að hlakka til jólanna, og það
liugsa ég að öll önnur börn séu farin að
gera iíka. Nú fara jólaskreytingarnar að
setja svip á bæinn. Jólatré eru sett upp á
nokkrum stöðum og búðargluggarnir
skreyttir og uppljómaðir. Svo förum við
að þvo og prýða húsin okkar og setja upp
jólatré og ýmiss konar skraut. Við þurf-
um líka að skrifa á kort og senda til
ættingja og vina, því mann langar til þess
að gleðja sem flesta á jólunum.
Á jólunum fara allir þeir, sem geta, til
kirkju. Þar talar presturinn um barnið,
sem fæddist í jötu, og frá útvarpi og
kirkju hljómar jólasöngurinn: „í Betle-
hem er barn oss fætt“.
Sigríður Þórðardóttir, 12 ára.
Þú þekkir mi^.
Góðan daginn. Þú þekkir mig, er það
ekki? Mig langar til þess að ieika við þig.
Límdu mig á pappaspjald, klipptu mig svo
í sunriur eftir hvítu linunum og reyndu
svo að setja mig saman aftur.
180
Jólin.
Á liverju ári iialda kristnir menn jót
vegna fæðingar Jesú Krists, sem fæddist i
Betlehem, og var rcifaður og lagður i jötu
úti í fjárhúsi, af því að iivergi fékkst
betra húsaskjól. í sambandi við jóiin og
jólalialdið liafa myndast þjóðsögur, og cr
það víst viðar en á ísiandi. Sú trú hefur
verið frá alda öðli, að til væru 13 jólasvein-
ar, sem kæmu 13 dögum fyrir jól. Þessir
karlar voru mestu hrekkjalómar og stríddu
Lóndanum og liúsfreyjunni á alian liátt.
Þeir tóku slcyr, laufabrauð, skelltu liurðum
og tóku iíka kertin af litlu börnunum,
gægðust á gluggana og gerðu fólkið hrætt,
og fleira mætti telja. En þeir létu líka
margt gott af sér leiða, gáfu börnunum
gjafir, sem liöfðu verið góð og hlýðin.
Sagt var, að enginn mætti fara i jólakött-
inn og allir áttu að fá ný föt, þvi að ann-
ars trúðu menn því, að kötturinn æti þá.
Mikill undirbúningur er fyrir jólin. Allt er
gert hreint og fágað. Húsmæðurnar haka
góðar kökur og undirbúa jólamatinn og
jóiatréð er skreytt. Við í bæjunum fáum
barrjólatré, en i sveitinni eru stundum
húin til tré, þar sem íslenzkt sortulyng
er bundið á krosstré. Trén skreytum við
með fánum, kertum, gervisnjó, engiahári
og mislitum kúlum. Þá fyrst finnst mí>'
jólin vera komin, þegar pabbi kveikir <’
kertúnum. Svo borðum við jólamalinn oií
syngjum jólasálmana og göngum glöð oj
ánægð tii hvílu.
Óli G. Jóhannsson, 11 ára-
Gleðileg jól!