Æskan - 01.02.1965, Blaðsíða 33
ÆSKAN
í*vo og greiða sér.
Mamma og pabbi voru á
skemmtigöngu með litlu dótt-
ur sinni. Rétt hjá veginum
v<>ru kindur i ull.
..Hvaða dýr eru |>etlu?“
spuröi sú litla.
i.betta cru kindur.“
Nokkru seinna sáu þau gris,
þá lirópaði telpan.
..Nei, sjáið þið. Þarnu er
kind, scm er liúin að þvo sér
°k' grciða.
Voðalega dýrt.
Stina Iitla, fjögurra ára, fór
uó lieiinsækja nýju nágrann-
ana og var spurð að því, hvtf'
mörg ]>au systkinin væru.
..Við erum sjö,“ sagði Stina.
há vurð cinliverjum að orði,
að það Iilyti að vera voðalega
dýrt að ciga svona mörg hörn.
..Nei, nci,“ sagði Stina. „Yið
kaupum ]>au ekki.“
H iig&ormurinn
°é Eva.
Mamma var að segja Siggu
Htlu 1rá Adam og Evu, högg-
'ntninum og syndafallinu, <>g
kvcrnig þau Adam og Eva voru
''ekin hurt úr aldingarðinum
l'dcn. Þctta þótti Siggu mcrki-
leg saga og hún vclti henni
lengi fyrir scr, þangað til liún
sagði:
..hað hcfði verið miklu rétt-
ilru að rcka höggorminn burt.“
Öalt við aagtíít.
s>ggi og Stina fcngu að lara
tneð mömmu sinni að lieim-
s*kja gamla frænku, sem legið
hatði vcik i mörg ár. Á lieim-
■eiðinni sagði Sti n a:
»En hvað hún er ljót
l'rukkótt.“
En Siggi svaraði:
»Sástu þá ekki, hvað húu er
Hillcg á bak við augun?“
A N N A
OG
helgi
JVlaður verður að taka vel á
móti vinuin sínum.
** *
Hérna, kisa mín, er góður
mjólkursopi handa þcr.
Þú mátt tíka hreinsa horðið,
kisa mín.
73