Æskan - 01.03.1965, Blaðsíða 3

Heimsókn hjá 1 n iorl jjörn ] Egner.
Jjöíundur „Kardemommubæjarins"
heitir Thorbjörn Egner. Hann
helur skrilað Ieikritið, teiknað leik-
ljöldin, samið lögin og yíirleitt ann-
azt allan útbúnað sjálfur. Norsk börn
lai|la lög hans yfir sandkössunum, og
sogur hans eru lesnar íyrir börnin á
þúsundum norskra heimila á kvöldin.
Hver er svo þessi þúsundþjalasmið-
°r? I>að
væri ekki úr vegi, að íslenzk
börn fengju að kynnast honum, og Jrá
er bezt að lýsa stuttri heimsókn á
beiniili hans sjálfs. Hann býr í lista-
utannahverfinu Ekely, en þar búa um
40 norskir listamenn.
Það er ekki ljónið úr Karde-
Uiommubænum, sem kemur fyrst til
byra, heldur síamskötturinn Hasan,
seni á það sameiginlegt með ljóninu,
ab eftirlætismatur Iians er rjóma-
Sl|kkulaði. Síðan kemur Thorbjörn
bgner sjálfur og biður gesti að ganga
l|I stofu. Inni skíðlogar á arni, og þar
Sltja kona hans, Annie, og börnin
þi'jú, Turi, Harald og Marit. Stofan
er rúmgóð, bækur þekja hillur i fal-
^egum röðuin, húsgögn eru gömul og
a gólfi eru litfögur teppi.
Þegar við spyrjum Thorbjörn Eg-
ller um ætt hans og uppruna, svarar
la,rn aðeins: „Faðir minn var kaup-
uiaður, en ákaflega músikalskur. Ég
býst við, að lögin mín séu frá honum.
bggar ég var strákur bjó ég til brúðu-
leikhús og skrifaði leikritin sjálfur og
'bgiu, og því hef ég haldið áfram. Ég
bel eiginlega aldrei hætt að leika
Uiér.“
( Ánð 1938 kom út fyrsta myndabók
; siðan hafa bækur hans verið
á íjölmörg tungumál. „Eftir
Stl ‘bið fékk ég atvinnu við barnatíma
Thorbjörn Egner.
norska útvarpsins, og þá varð Klifur-
músin og dýrin í Hálsaskóginum til,
einnig „Dýrin í Afríku" og síðan
„Kardemommubærinn".
Kardemommubænum heíur líklega
verið albezt tekið, er það ekki? Bjttgg-
ust þér sjálfur við því?
„Já, mig grunaði, að hann færi vel
á leiksviði, og þegar ég las söguna
fyrir fjölskyldu rnína, sannfærðist ég
enn betur um það. Það er alltaf lesið
upphátt liérna á þessu lteimili. Við
byrjuðum á ævintýrabókunum, áður
en börnin urðu skólaskyld. Ég álít það
mikilsvert að lesa fyrir börnin. Það
verður sameiginlegt ævintýri að hafa
fylgz.t með ferðum Lísu í Undralandi
og Gullivers í Putalandi. Það, sem
við höfum gefið börnunum í gegnum
bækurnar, er það eina uppeldi, sem
þau hafa fengið."
„Gagnrýni barnanna hefur verið
ómetanleg aðstoð við samningu bóka
minna. Börn hafa ákveðinn smekk á,
hvað er gott og hvað er vont. Einnig
í skáldskap. Ég hef verið svo heppinn
að eiga alltaf barn á þeim aldri, sem
bækur mínar liafa verið ætlaðar."
Sjálfum þykir Tliorbjörn Egner
vænzt um „Litla klifurmús", því að
í henni er talsvert af honum sjálfum.
jAíarteinn skógarmús er lítill, skyn-
samur borgari í skóginum, iðinn og
samvizkusamur, en litla gáskafulla,
söngelska klifurmúsin getur ekki þol-
að neitt, sem er grátt og hversdags-
legt, allt þetta „nauðsynlega" í lífinu.
Hún vill miklu fremur syngja söngv-
ana sína en að safna matarforða til
vetrarins. „Not af mér hér, not af mér
þar? — ég er bara til, alls staðar.“
Þetta er að miklu leyti lifsspeki Thor-
björns Egners.