Æskan - 01.03.1965, Blaðsíða 23

''ei f|s farartæki okkar í nágrenni við
lúsarúst frá innrásarárum Itala. Við
s°fnuðum fljótt, en vöknuðum við
eitthvert ýlfur kl. níu. Þetta ýlfur
'le>ttist fljótt í óhugnanlegan kald-
'æ®nis ofsahlátur. Hláturköstin voru
s'° ' iðbjóðsleg og ofsafengin að okk-
111 fannst liárin rísa á höfðum okkar.
etta var hlátur hýenunnar. Líklega
a^a l)æi verið í um það bil 50 metra
jai laegð frá okkur. en ekki þorað nær.
var kveðja utan úr myrkrinu,
ein olli okkur óróleika, svo við urð-
Un< andvaka í nokkrar klukkustundir.
^1111 höfðum við ekki séð þessi and-
úyggilegu dýr Iifandi. Eitt kvöld í
josaskiptunum urðum við þó vör við
I ' <)lla hýenu á hlaupum, samhliða
ll,lum okkar, í um það bil 20 metra
Jailægð. Hún fór á vallioppi og virt-
ist vera liölt. Allt í einu snarstanzar
hún og snýr sér móti okkur með þessu
nístandi ógeðslega augnaráði, sem ég
mun aldrei geta gleymt.
Það verð ég að segja, að hýena er
j)að ljótasta og ógeðslegasta dýr, sem
ég hef augum litið. Þá skildi ég hjá-
trúna, sem tengd er jjessu dýri í
Afríku. í Súdan trúa menn að hýen-
an búi yfir einhverjum illum töfrum.
Þó eru hýenur í raun og veru ekki
til svo mikillar óþurftar sem af er lát-
ið, því venjulega drepa j)ær ekki dýr
sér til matar, heldur lifa mest á dýra-
hræjum.
Mörg önnur dýr urðu á vegi okkar.
Stundum sáum við héra sitjandi á
miðjum vegi eða lilaupandi á undan
Hér er sagt frá
tveggja mánaða ferðalagi
um Eþíópíu.
Á þessu ferðalagi
komust ferðalangarnir
í athyglisverð kynni
við dýralíf landsins.