Æskan - 01.04.1965, Blaðsíða 2

OIHIIIIIIIIIIIIIIIilllllllll.nl ■ ll■ll■ll■lllll■ll■ll■ll■ll■ll■ll■il■H■ll■IUll■lllll■ll■ll■ll^ll■ll■ll■ll■IUH■ll■tl■ll■ll■ll■H■ll■^»ll■lllll■ll■H■ll■ll■ll«II■lllll■ll■ll■ll■ll■ll■II■ll■ll■ll■lllll■ll■ll■ll■ll■ll■ll■lllll■^■IUII■ll■ll■IUII■ll■ll|ll«",
fFSKIM
'SIIB!lllIlllllllllllllllllllllll1«IIBItlllBlllfllllll(lllltlllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllll<IIIIUIIIIIIBIIIII>UIIIIIIIIIIIIBIIIIiailB||||,l,lll,lll|||||||l||||||||l|1|llllll,llllBlll,l|llftliallll,llialllllHI|ai|B||B||B||a||k|iat|||UJ|B||f4l0^fln
66. árg.
4. tbl.
Ritstjóri: GRÍMUR ENGILBERTS, ritstjórn: Lœkjargötu 10A, slmi 17336, heimasími 12042, pósthólf 601. Framkvœmdastjóri:
KRISTJÁN GUÐMUNDSSON, skrifstofa: Lœkjargötu 10A, sími 17336, heimasími 23230. Afgreiðsla: Kirkjutorgi 4, sími 14235.
Árgangurinn kr. 150,00. Gjalddagi: 1. apríl. í lausasölu kr. 20,00 eintakið. — Utanóskrift: ÆSKAN, pósthólf 14, Reykjavík.
Utgefandi: Stórstúka íslands. — Myndamót: Prentmyndastofa Helga Guðmundssonar. — Prentun: Prentsmiðjan ODDI h.f. —
Ull)fll»flliailllllliailllllliai!ll lll■ll■llllllll•ll■lllM■llllllll■l!llllllllllll■!l■llllllll■ll■lllll■llllllllllllll■llll!■llllllllllllll■lt■lll■llllllllll■l!■lllll■llllllll■ll■(II|llll■ll■ll■lllll■ll■llllllll■ll■ll■llllllll■lll
Apríl
1965
UNGIR vegfarendur.
UMFERÐARKENNSLA.
Hraðaskynjun barna er mun minni en fullorðinna.
Vekið því athygli barnanna á aksturshraða bifreiðanna,
— hve fljótt þær virðast Iangt í burtu við fyrstu sýn.
I>egar barn kemur að götubrún, á sú athöfn að vera því
ríkust í huga að STANZA. Áður en það gengur út á
götuna, horfir það fyrst til hægri (þaðan er farartækj-
anna fyrst von við vinstri handar akstur). Síðan horfir
það til vinstri til þess að veita ökutækjum á hinum
vegarhelmingnum athygli. I>á horfir það aftur til hægri,
— og ef engin ökutæki eru í nánd, gengur það rösklega
þvert yfir götuna, en hleypur ekki. — Ef engin merkt
gangbraut er í nánd, eða götuviti, þá veljið stað nálægt
gatnamótum. I>ar fara bílarnir hægar.
Veturinn kveður.
Það var algengt hér áður
fyrr, að gamlar búkonur Iiöfðu
þann sið að setja út skel með
vatni i á síðasta vetrarkvöidi.
Ef frosið var í skelinni um
morguninn, sögðu þær „að
frysi saman sumar og vetur“,
og þótti það fyrirboði þess, að
gott mundi verða undir bú það
sumar.
SUMARTUNGLIÐ
Gömul trú segir, að þegur
maður sér sumartunglið i
fyrsta sinn, skal ganga þangað
sem menn eru fyrir, en livorki
láta á því bera við þá, að mað-
ur hafi séð sumartunglið, né
yrða á neinn af fyrra bragði,
lieldur biða þess, að annar
ávarpi sig og setja á sig, bvern-
ig honum farast orð.
Þetta er kallað „að svara i
sumartunglið", en mikið þykir
undir því komið, hvernig það
er gert. Sé manni boðnar góður
nætur, er hann feigur, og ]>al
fram eftir, eftir þvi sem Iifífí111
i orðunum. Því þykir orðbeib
mikilsvarðandi i þeim efnuú1’
]>vi svo á liverjum að vegna &
sumrinu, sem honum er svara®
í sumartunglið.
GÖMUL KYNNI
Gledilegt
sumar!
Fyrsti sumardagur
Sá dagur var lengi mesti
Iiá'
tíðisdagur landsmanna, n#s
jólum. Þá var fyrrum heila^
og messað, en það var af tek*
árið 1774. Á sumardal!'1111
fyrsta var vant að skam111''!
allt það bezta, sem búið útj1
til. Þá voru gefnar sumargJ*1
ir. Þann dag áttu allir frí oa
gátu skemmt sér. Ungu stúlk
urnar áttu fremur öðrum þel111
an dag, því að þá hefst Harp^
og þá eiga ungu mennirnir a
gleðja þær. — Sagt er, að
gott veður á sumardaí1*1
fyrsta og sunnudaginn iyrS'‘tt
í sumri, þá muni verða 6°
sumar.
Munið, að gjalddagi ÆSKUNNAR var 1. apríl