Æskan - 01.10.1965, Blaðsíða 11

'’till fjögurra ára snáði var eitt sinn
]|U(.,íUl * liarnahæii í Cliieago. Hann • ' •
1 tindizt á götunni, einn og yfir-JIj.^
(|C 1Un' Eitt af liví, sem gert var fyrir '
l®nKinn á hælinu, var að haða hann,1', ”
a® hann var mjög ólireinn. Síðan >• '
bv
ya , • •*** wu,ti““. uiutii* - ■
n lann hlæddur i ný náttföt og farið ’ .y,
]).C' ^ann ;>ð hreinu og fallegu rúmi,
an' SCU1 *lann átti að sofa. Þegar fóstr-p ,
dri sa?n8ina til hliðar og bentir'-i'
~ jUgnurn á rúmið, starði hann undr-f
c> á ])ag og saggj. „ >
’> >ltu að ég hátti í þetta rúm?“
”Ja.“ £■..
”Hvi
”Þú
ers vegna?“
l>að
u att að sofa í ]>essu rúmi.'
^ntíllrinn „f___ ___
l'ngurinn varð afar undrandi. Gat"
Se s e®> hann ætti að sofa í rúmi,«‘ .-
ga- 'ör svona hreint og fallegt? Hann s
ajj, ,®past trúað því, — hann hafði
En *] * æV1 Slnni sofið í rúmi. i‘
,.n " 10num var nú samt komið fyrir i p—
fóstr'U l)egar því var lokið, beygði , ..
þ0 lai1 si8 niður að lionum og bauð '
Var j.p,Eoi®a nótt með kossi. En hann ^ •.
ari.j . J°tur að núa kinn sína með ann- ■ '
han Uendinní 1>ar’ sem hún hafði kysst \
l'ún VCrS Vegna gerirðu ]>etta?“ spurði
„Af þvi að mér þykir vænt um þig.“
ft'Æ Hann hafði víst aldrei verið kysstur,
L*vesalingurinn litli. Daginn eftir sagði
i i hann: „Viltu ekki láta þér þykja vænt
jiim mig í dag líka?“
.'«» Og fóstran sagði, að þessi litii snáði
, ' hefði komið til sín í heila viku, þrisvar
og fjórum sinnum á dag, liorft hug-
fanginn til sín og spurt: „Viltu ekki
•“• láta þér þykja vænt um mig?“
Nokkrum vikum seinna kom kona til
, barnahælisins og óskaði eftir að taka
barn í fóstur. Hún vildi fremur fá
dreng. Vinur okkar litli var kynntur
fyrir henni, og konan virti hann vel
fyrir sér. Siðan mælti lmn:
. ; „Tommi, hvernig ]izt J>ér á að fara
heim með mér?“
* Tommi var niðurlútur, horfði hljóður
niður i gólf. Hún liélt áfram:
, ' „Ég ætla að gefa þér liest og alls kon-
. ar leikföng, og ]>ú munt skemmta þér
fjarslta vel.“
■ Hann horfði enn niður í gólf og virt-
. * ist engan áliuga hafa fyrir því, sem
hún var að segja. En hún hélt samt
áfram nð tala i von um að geta unnið
hug lians.
. í1', Að lokum leit Tommi litli upp, horfði
ákveðið i augu konunnar og sagði:
Viltu þá láta þér þykja vænt um
• , mig?“
. “ Kærleikurinn var orðinn honum meira
virði en öll auðæfi veraldarinnar.
S. G. Þýtt og endursagt.
Vandamálið MIKLA
Við fslendingar búum við margs konar
vandamál, og eitt af þeim stærstu er
neyzla tóbaks og áfengis. Okkur er sagt,
að neyzla þessara skaðlegu nautnalyfja
fari sífellt vaxandi. Það er sárt til þess að
vita, að alltaf verða fleiri og fleiri ungling-
ar, sem byrja að neyta tóhaks og áfengis.
í tóbakinu er eitur, sem heitir nikótín. Það
hefur skaðleg áhrif á ýmis líffæri líkam-
ans. Það smá sljóvgar mann i liugsun og
dregur úr andlegum og líkamlegum þroska
hjá unglingum. Svo er það áfengið. í því
er lika eiturefni, alkóhól, sem er líkaman-
um skaðlegt.
Við heyrum daglega um bílaárekstra,
umferðarhrot og þjófnaði, sem framin cru
af drukknum mönnum, og auk þess verða
mörg dauðaslys af völdum áfengisneyzlu.
Þessu verður að hreyta, við erum öll sam-
mála um það. Við verðum hara að vera
ákveðin og samtaka. Ég held, að það sé
mjög þýðingarmikið að fræða okkur ung-
lingana vel um skaðsemi og áhrif þessara
eiturlyfja. Ég álit, að skólinn eigi að eyða
miklu meiri tíma í slíka fræðslu. Ég held,
að það sé milslu þýðingarmeira en sumt af
þvi, sem við eigum að læra. Það þarf að fá
lækna og erindreka til að flytja erindi og
sýna okkur kvikmyndir um þessi efni. Að
vísu licfur það vcrið gert nokkrum sinnum,
en það mætti vera oftar. Það er svo margt,
sem þarf að gera, en til þess þarf peninga
og umfram allt skilning og vilja.
Það er ekki fint að reykja eða drekka.
Mér finnst það sýna aumingjaskap og
ósjálfstæði. En samt er það svo, að engu
er likara en verið sé á ýmsan hátt nð
reyna að gera þetta fínt, t. d. birtar mynd-
ir af fólki í veizlum með falleg vínglös i
höndum, brosandi og ánægt. Hinu virðist
gleymt, eða þá a. m. k. ekki sýnt, hvernig
þetta fina fólk verður i lok veizlunnar, þeg-
ar vinið er búið að liafa sin áhrif. Við heyr-
um það unglingarnir, að oftast sé þá frek-
ar grátið en hlegið.
Mér finnst, að ráðamenn þjóðar Vorrar
eigi að taka orð Thomasar Jeffersons, sem
eitt sinn var forseti Bandarikjanna, til
fyrirmyndar. Hann sagði einu sinni: „Ef
ég, rikari að reynslu, ætti eftir uð komast
aftur til valda, myndi fyrsta spurning, sem
ég hæri fram við alla þá, sem leituðu eftir
einhverjum stöðum i þjóðfélaginu, vera
þessi: „Eruð þér bindindismaður?" Þessi
spurning gæti orðið þyngri á metunum cn
allt annað i haráttunni gegn áfengisböl-
inu. Það hefur mest að segja nú, ef mönn-
um er gert ljóst, og við það staðið i alvöru,
að bindindi borgi sig, þá liljóta æ fleiri að
kjósa þá leiðina, sem borgar sig betur.
Bindindi borgar sig alltaf, það skulum
við muna, bæði ung og gömul.
Sigríöur Þórdís Einarsdóttir.