Æskan - 01.11.1966, Blaðsíða 3

................................*..........................................................................................................................
lökum. Og síðan kveikti hún björt-
ustu ljósin, sem hún gat. Nú var allt
til reiðu, ef Jesús skyldi koma og vilja
gista hjá henni.
Þá var barið að dyrum. Góða konan
hrökk við. Ætli Jesús sé nú að koma?
Hún opnaði dyrnar, en þá varð hún
fyrir sárum vonbrigðum. Úti stóðu fá-
tæklega búin hjón með lítinn dreng,
skjálfandi af kulda. Og þau báðu sár-
lega um húsaskjól og mat. I>au voru
svo þreytt, köld og svöng.
Nú varð góða konan í vandræðum.
Hvað gat hún gert? Nú var henni
ómögulegt að lofa þessu fólki að vera,
því að vel gat verið að Jesús kæmi.
„Nei,“ sagði hún „bara ekki í nótt.
Ég á von á öðrum gesti. Komið á
rnorgun, og þá skal cg hýsa ykkur, þá
megið þið vera marga daga hjá mér
og margar nætur.“
mínu. Og henni lá við að gráta, þetta
var svo leiðinlegt.
Og aftur hugsaði hún: En mig lang-
ar að sjá hann, þegar hann kemur í
bæinn. Hún kveikti á olíulampa og
fór út með logandi lampann í hend-
inni, javí að kolamyrkur var úti.
Niðri í bænum var mikill mann-
fjöldi sarnan kominn til að taka á
móti Jesú. Mannfjöldinn þokaðist
áfram, og einhver kallaði til hennar:
Sjáðu Betlehemsstjörnuna á lofti, hún
líður hægt áfram og bendir okkur,
hvar Jesús er, því að okkur er sagt, að
hann sé kominn í bæinn. Og nú þok-
aðist mannfjöldinn áfram og fylgdi
tindrandi jólastjörnunni eftir.
„Nei, þetta getur ekki verið,“ sagði
góða konan, þegar stjarnan stað-
næmdist yfir litla húsinu hennar.
„Hann er ekki hjá mér. Ég lief aðra
GESTUR GÓÐU KONUNNAR
essi saga gerðist íyrir ævalöngu í
litlum bæ í Þýzkalandi.
Einn góðan veðurdag fréttist það í
bænum, að Jesús sjálfur ætlaði að
koma til bæjarins og vera urn nóttina
í einhverju húsinu í bænurn.
Og Jrá varð uppi fótur og fit. Jesús
ætlaði sjálfur að koma, og enginn vissi
hjá hverjum hann ætlaði að gista um
nóttina. Allir fóru að lireinsa húsin
sín og búa upp beztu rúmin sín, því
að ]:>ennan gest vildu allir hýsa.
í litlu húsi í bænum bjó kona, sem
var svo góð, að öllum Jrótti vænt um
bana. Og nú fór góða konan, eins og
aðrir, að hreinsa húsið sitt. Hún tók
bezta matinn, sem hún átti, og bjó
upp rúm með dúnsæng og drifhvítum
En litli, skjálfandi drengurinn
sagði: „Ó, þetta segja allir hérna í
bænum við okkur: Bara ekki í nótt,
við eigum von á öðrum gesti. Komið
á niorgun."
Góðu konunni vöknaði um augun.
Hi'm gat ekki látið Jjessa vesalinga
fara aftur út í kuldann. Hún bauð
Jjessari fátæku fjölskyldu inn, gaf
lienni allan góða matinn, sem Jesús
hafði átt að fá, og síðan háttuðu hjón-
in og drengurinn í hlýja rúmið með
dúnsænginni og drifhvítu lökunum.
Mikið leið Jieim nú öllum vel. En
góða konan hugsaði með sjálfri sér,
Jjegar gestirnir hennar voru sofnaðir:
Nú get ég ekki lofað Jesús að vera í
nótt, jafnvel Jíótt hann komi að húsi