Æskan

Árgangur

Æskan - 01.11.1966, Blaðsíða 10

Æskan - 01.11.1966, Blaðsíða 10
skírnannnar. Sagan hermir, að eitt sinn er hinn nafn- kunni myndhöggvari Bertel Thorvaldsen virti fyrir sér óunna marmarahellu, hafi hann allt í einu sagt: ,,Hvílíkan engil gæti ég ekki gert úr þessari hellu, ef ég fengi hana til meðferðar." Thorvaldsen fékk helluna til vinnslu, og hann skapaði úr henni engil. Marmaraengill- inn var síðan færður í dómkirkjuna í Kaup- mannahöfn og þar er hann enn. Myndin sýn- ir, hvernig hann lítur út. „En góða barn, þú veizt að pabbi þinn vill það þín vegna. Hann vill, að þú skemmtir þér.“ „En, ég fæ ekki að dansa, mamma. Það vill enginn dansa við mig.“ „Víst verður dansað við þig,“ segir mamma og i'er. Það fyrsta, sem mér dettur í hug um morguninn, þegar ég vakna, er dansleikurinn. Og þá íer ég undir eins að gráta aftur. Ég skil ekki hver ósköp geta flóð af tárum úr augunum á mér. Það er eins og þau séu óþrjótandi. Anna og Gerða spjalla um, hver muni hefja dansinn, hvort þessi eða hinn muni dansa við Önnu og hvort Maule-systurnar muni verða í hvítum kjólum. Anna hef- ur sett pappírsvöndla í hárið. En hún er hrædd um, að liðirnir verði farnir, áður en skemmtuninni lýkur. Því lengur sem þær tala um þetta, því meira græt ég. Ef ég gæti hætt að skæla, mundi ég gera það. En mér er það ómögulegt. „Ef þú grætur svona, Selma, verðurðu rauðeygð í kvöld,“ segir Anna. Ég fellst á það, en held áfram að gráta. Anna, mamma og Elín Laurell eru í óðaönn að búa sig. Þær þræða leggingar á kjóla og strjúka þá með heitu járni, máta skóna sína og skreyta sig á marga lund. Lovísa frænka segir, að það sé undarlegt að fara á dansleik í ermalöngum kjól, hnepptum upp í háls. Það átti ekki við í hennar ungdæmi. Mamma segir, að við Anna séum bara börn ennþá og getum vel dansað í venjulegum spari- kjólum. Ég fer inn til pabba. Hann situr í völtustólnum, eins og hann er vanur, og les Vermlandsblaðið. Ég staðnæm- ist við hlið hans, með fótinn á annarri stólvöltunni og legg höndina á öxlina á honum. „Hvað viltu nú?“ spyr hann og lítur á mig. „Þarf ég að fara á dansleikinn, pabbi?“ spyr ég, og nú bið ég liann, eins vel og ég get. Það hefur vaknað lijá mér von um, að ég geti talið honum hughvarf með blíðu og auðmýkt. Hann hlýtur að lofa mér að vera heirna, ef hann hugsar sig vel um. Ég ætla mér líka að minna hann á, að ég las alla biblíuna hans vegna. „Þú veizt, pabbi, að ég fæ ekki að dansa. Ég er svo hölt, að það vill enginn dansa við mig.“ Ég kemst ekki lengra, en fer að gráta, og orðin kafna í hálsinum á xnér. Pabbi svarar engu. Hann rís þegjandi á fætur, tekur í höndina á mér og leiðir mig frarn í eldhúsið. Síðan biður hann ráðskonuna að gefa mér væna bi'auðsneið með osti og fer leiðar sinnar. Nú er mér orðið það ljóst, að ég kemst ekki hjá því að fara. Og mikið langar mig til að fleygja brauðsneiðinni á gólfið. Ég stilli mig. Ég ætla aldrei framar að gefa því lausan tauminn, villidýrinu, sem ég veit, að býr í mér. Ég er stillt og prúð í framkomu, að öðru leyti en því»
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.