Alþýðublaðið - 07.04.1923, Blaðsíða 2

Alþýðublaðið - 07.04.1923, Blaðsíða 2
A L1» Y Ð U B LA ÐIÐ Lúsin í Púlnnnm. (GainanYísar.) Slæint er í Póluuum ástandið enn. ílt er, að þurfi að búa þar menn. Það eru sannkölluð hegningar-hús. Hungruð 4 veggjunum skriður þar lús. Ég bið þess, að hamingjan hjálpi honum Knút! Hann á víst sjálfur að reka þær út, og takist með kyngi að koma 'þeim broi.fr,, eg kalla það aldeilis dæmalaust gott. Hann Knútur var tregur að taka þau störf, en talin var á þessu brýnasta þörf, og þótt honum væri það voðaleg raun, vildi hann það heldur en missa sín laun. Þeir ætla að fá einhvern samkomusal. í sameining fólkið svo búa þar skal. Par verur ei riöst um sæng eða sess. Sagt er, að piltarnir hlakki til þess. feir hafa ekki banripð, að halur og sprund, hjá hvort öðru festu þar dálítinn blund, en hvað verður síðar? — Par brýt ég í blað, því bezt er að vera’ ekki’ að hugsa um það. Svartur. „Sá hreini Boishe- vikismi." Út af greinarstúfr, sem birtist í >MorgunbIaðinu< 29. marz með yfirskriftinni »Sá hreini Bolshe- vikismi< og með undirskriítinni >ísfirðingur<, vildi ég spyrja greinarhöfund eftirfarandi spurn- ingar: Hvar í heiminum annars staðar en á ísiandi viðgengst, að mest- ur hluti af fólki, sem fer í at- vinnuleit, sé neytt til að taka lestarrúm tii að vera í á ferðinni innan um alt það vörudrasl, sem þar er satnan saman? Oft er haft sauðfé og önnur húsdýr innan um þar, sem fólkið verður 1 að sota. Þegar skipa þarf vör- um á land, er fólkið rekið upp á þilfar, hvort sem það eru börn, gamalmenni eða ^ullhraust fólk, og látið standa þar í marga klukkutíma, hvað vont veður sem kann að vera, án þess að bafa nokkurt skýli til að flýja f. Enn fremur vil ég spyrja grein- arhöfundinn, hvort hann áiíti, að verkalýðutinn hafi ekki eins mikinn rétt á gð fá þau þægindi, sem nýtízku strandfrerðaskip hafa tii að bera, eins og þeir menn, sem aldrei hafa unnið æriegt handtak, heldur sífelt reynt að troða á rétti lítilmagnars og oít og tíðum tekið undir sig eigur, sem þeir hafra lftið eða ekkert átt í, — hv^ða menn það séu, »sem með iðjusemi, dugnaði og hyggindum hafa haft sig upp til efnalegs sjálfstæðis<. Máske, að það séu þeir, sem Islandsbanki hefir af náð og miskunsemi gefið márgar miijón- ir króna, sem þeir menn voiu búnir að ausa út í eintóma vit- leysu, af óstjórnlegri gróðrafíkn, en verkalýðurinn verður svo að borga með sínum rfru launutn. Álítur greinarhöfundur, að það sé iðjusemi að drága at verkalýðnum það kaup, sem honum ber, og fleiri svívirði- legar tilraunir, sem allar stefna að því að gera verkaiýðiun sem minst efnalega sjáifstæðan. Honnm eru víst kunnugar gerðir ísfizkra broddborgara bæði f fyrravetur og oítar, sem allar miðuðu að því að svelta verkalýðinn þar, og mjög er lík- legt, að höíundurinn að grein- inni sé úr broddborgaraflokknum, og hefir hann þá víst ekki látið sitt eftir liggja til að vinna verkalýðnum það ógagn, sem hann hefir getáð. Annars er það ekki nema gott, að sem flestir slíkir rithöf- undar sem þessi ísfirðingur láti skoðanir sfnar í ljós í >Mogga< þá gefst alþýðunni tækifæri til að sjá, hvað mikils hún er met- inn aí auðvaldsflokknum. Til dæmis má nefna það, sem frurðu gegnir, að Morgunblaðið skuli sóma síns vegna iáta kalla alla verkamenn sóðalega flækinga, eins og stóð í áður netndri grein. Annars finnur auðvaldið fs- lenzka, að dauðinn er búinn að setja á það brennimark sitt, og þess vegna er það að reýná að sparka í verkalýðinn. En ekki er víst, hvort »MorgunbIaðið< þarf að láta þessa þokkapilta svfvirða verkalýðinn oft til þess, að auðvaldinu, sem stendur í kringum >Morguublaðið<, verði svarað á annán hátt en með pennanum, því að »svo lengi má brýna deigt járn, að bíti um síðir<. S. J. Samvinnufregnir. Meðlimataia í samviunufélögum í Englandi óx úr 2.789.000 árið 1913 upp í 4.505.000 árið 1920. í Ítalíu óx meðlimafjöldinn frá árinu 1914 úr 1.500.000 upp í 3.000.000 árið 1921. Sem stend- ur eru samvinnufélögin f Ítalíu otsótt á ailar lundir af Fascist- unum (ítölsku hvftliðunum), sem hafa brent og eyðilagt mörg hundruð kaupfélagssölubúðir. í Þýzkaiandi fjölgaði meðlimum kaupfélaga úr 1.730.000, sem var meðlimatala 1914, upp í 2.725 000 árið 1920. Nálega aliir kaupfélagsmeð- limir í þessum löndum, sem talin voru, eru verkamenn. í kaupfélaginu hér í Rvík eru yfir 400 meðlimir, Ef aliir meö-

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.