Æskan - 01.11.1975, Blaðsíða 89

Frá unglingaregíunni
* - ■ SIIÍIÍseI. W* fLhár. j* Jt!.. * -4 í * Y| - ^ i P f/
Vormót barnastúkna á Suðurlandi var haldið í
Galtalækjarskógi dagana 21.—22. júní. Alls munu
hafa sótt mótið um 250—300 manns, flestir voru úr
Garðinum undir stjórn Sigrúnar Oddsdóttur, eða 60—
70. Frá Hveragerði og undan Eyjafjöllum voru 40
manna hópar. Frá Keflavík voru tæpir 20, frá Svövu
úr Reykjavík u.þ.b. 10 og frá Hafnarfirði 5. Ungtempl-
arar voru um 30. Fullorðnir 40—50.
Á laugardagskvöld var gott veður. Þá var reiptog,
pokahlaup og sitthvað fleira á dagskrá. Á sunnudag
var farið í hörku fótboltakeppni, m. a. kepptu Kefl-
víkingar og Hvergerðingar. Voru allir sammála um
að liðin væru góð, en dómarinn lélegur!
Á meðfylgjandi myndum má líka sjá að sumir
tóku sér bað í læknum, dró sú sýning að sér marga
áhorfendur.
Allir voru sammála um, að mótið hefði heppnast
vel og ástæða væri að halda þeim áfram, en fram-
kvæmdaaðilar voru Umdæmisstúka Suðurlands og
Unglingareglan. H. J.
stofni ostrutrjánna og vindur sig um þau eins og
viðvindillinn um tré og runna. Ég varð sjónarvottur
að nokkrum skipssköðum, sérstaklega einum, þar
sem skipið rakst á fjallstind, sem var tæpa 3 faðma
í kafi. Þegar skipið sökk fór það á hliðina og ruddi
af stofni humratré einu miklu, sem það lenti á. Þetta
var um vortíma, og humrarnir því mjög ungir og nú
duttu margir þeirra af við það, að skipið rakst á tréð,
og lenti á krabbatré, sem þar óx hjá. Þeir hafa nú
hvorir tveggja æxlast saman, eins og jurtir gera
með frjódufti og getið af sér fiskakyn, sem svipar
til beggja. Ég reyndi að ná einum kynblendingnum
með mér, en hann varð mér of þungur, og sjófákur
min lét illa að öllum tilraunum mínum til að stilla
ferð hans, meðan ég sat á baki. Þar við bættist og,
að þótt ég væri þar á harða spretti yfir fjallsegg,
hér um bil á miðri leið minni, þá var ég þó minnsta
kosti 500 faðma I sjó, og skortur á andrúmslofti orð-
inn mér til óþæginda. Ég fór því sem varlegast I
það að lengja tímann. Auk þess var aðstaða m'n
að ýmsu leyti miðlungi skemmtileg, ég mætti ekki
fáum stórfiskum og illhvelum, sem voru ærið munn-
stór og sýndust bæði hafa viljann og máttinn til að
smakka á okkur. Þar sem nú drógartetrið mitt var
blint, þá varð ég að sjá við árásum þessara herra
I viðbót við önnur óþægindi, sem á mér lágu.
87