Alþýðublaðið - 07.04.1923, Page 3

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Pæmid sjáífar um-9®din
Skakan lítar þannig út:
fWi §m)orliki5ger?im i Rigkjavilc
Híðlhestadekk
og slöngur, ■ margar tegundir.
Dekk frá kr. 6,00; síöngur frá
kr. 2.75 B.jöllur, margar tegundir.
Sæti, töskur, sætispúðar, stýri
(enskt lag), keðjur, handföng,
mavgar tegundir, dælur, aurvar
(skítbretti), bögglaberar, petalar
(gúmmí), gúmmíkitti, vaselín,
keðjub'oltar, dýnamó-luktir, keðju-
stvammarar, barnavagnagúmmí,
reiðhjól.
Gúmmívinnustofan Frakkastíg12
Hjálparstöð Hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga .
Þriðjudnga .
Miðvikudaga
Föstudaga .
Laugardaga
kl. ii —12 f. h.
— 5—6 e. --
— 3—4 e. --
— 5—6 e- --
— 3—4 e. --
SHHHHHBffiaEffiSBS?
§ ÁÆTLUNARFERÐIR 1
EH frá £|
0 Ný|u bifreiðastöðinni ^
m Lækjártorgi 2. m
m Keflavík og €tarð 3 var í m
m viku, mánud., miðvd., lgd. m
Hafnarfjörð aHan daginn. Q
m Vífilsstaðir sunnudögum. jjjJ
HI Sæti 1 kr. kl. 1D/a og 2l/2.
m Sími Hafnarfirði 52. EH
m — Reykjavík 929. £3
Muniö,
að Mjólkurfélag Reykjavíkur sendir
yður daglega heim mjólk, rjóma,
skyr og smjör, yður að kostnað-
arlausu. — Pantið í síma 1387.
limirnir verzluðu með ált hjá
íélaginu, sem þeir geta fengið
þar jafa-gott og ódýrt og annars
staðar og arðurinn væri lagður
í sjóð, gæti télagið eftir 10 ár
bygt hús á stærð við Nathans &
Ólsens húsið.
Meðlimur K. K. K. nr. 364.
Nýtt á skránni.
Yfir flestum mun hýrna, þegar
veturinn getvgur úr garði. Þá
rísa heiðar vonir í hugarsölum.
Þegar menn heyra til lóunnar
fyrst eða fá fréttir um, að hún
sé komin, er sem þeir yngist í
anda. Og svo, þegar fuglarnir
íjölga, hlusta allir hugfangnir á
samstiltan söng þeirra. Fer hann
tram hátt og lágt í lýstum geimi.
Og þeir syngja þýð og fögur
ljóð um frostvirki brotin, sem
veturinn hlóð. Yfir höfuð alt, sem
EDGAR RICE BURROUGHS:
DÝR TAKZANS
I. KÁPLI.
Bariisráuið.
»Málið alt er hulu vafið,« sagði d’Arnot. »Ég
hefi það á tilfinningunni, að hvorki lögreglan nó
einka-snuðrararnir hafi minstu hugmynd um, hvernig
því er varið. Alt, sem þeir vita og allir aðrir, er,
að Nikolas Rokoff er sloppinn.« 1
John Clayton, lávarður af Greystoke — sá, sem
verið hafði Tarzan apabróðir —, sat þegjandi á
heimili vinar síns, Pauls d’Arnot lautinants, í París;
hann horfði viðstöðulaust á tána á stóra skónum
sínum.
Ótal eudurminningar svifu fyrir hugskotssjónir
hans. Pregnin um það, að erkifjandi hans, sem
dæmdur hafði verið í æfilangt, fangelsi, væri slopp-
inn úr hermannafangelsinu franska, olli honum
þessara heilabrota.
Haun hugsaði um það, hve langt Rokoff hafði
gengið, er hann vildi sálga honum; og hann vissi,
að það, sem Rússinn hingað til hafði gert, mundi
verða barnaleikur hjá því, sem hann nú mundi
hugsa upp og reyna að framkvæma.
Tarzan var nýbúinn að flytja konu sína og son
á fyrsta ári til Lundúna til þess að forða þeim
frá óhollum áhrifum rigningatímans á víðáttumikilli
bújörð þeirra í Waziri, — landi hinna, viltu Waziri-
hermanna, sem apamaðurinn eitt sinn hafði ráðið
yfir.
Hann hafði skróþpið yflr sundið til þess aö
hitta vin sinn, en fregnin um Rússann hafði þegar
varpað skugga á ferðalagið, svo hann var ákveð-
iun i að snúa heim þegar í stað, þó hann væri
alveg nýkominn.
»það er ekki vegna þess, að ég ótbst ura sjálfan
mig, Paul,< sagði h .nn loksins. »Pyrr meir hefl ég
mavgoft komist hj i brögðum Rokoffs; en nú hefi
ég fleíri að verja. Ef ég þekki dónann rétt, mun
hann fremur hefna sin með því að gera konu minni
eða bavni mein, því eflaust veit, hann, að með því
veldur hann mór mestra kvala. Ég verð þegar að
fara til þeiira aftur og vera, bjá þeim, unz Rokoff
er tekinn — eða dauður.«