Æskan - 01.09.1976, Blaðsíða 8

ar'a var á leiðinni heim úr skólanum. Hún
sveiflaði töskunni fram og aftur þar sem hún gekk
áhyggjulaus leíðar sinnar og allt í einu sá hún glitra
á einhvern hlut í grasinu öSrum megin vegarins. Hún
beygði sig niður og tók þetta upp.
„En hvað þetta er fallegt hálsmen," sagði hún
við sjálfa sig og hljóp síðan heim til að sýna mömmu
sinni hálsmenið.
„Mamma, sjáðu fallega hálsmenið sem ég fann,"
kallaði hún um leið og hún þaut inn um dyrnar. „Sá
á fund sem finnur. Mig vantar einmitt svona nien
við nýja, bláa kjólinn minn."
„En það er ekki alveg þ(n eign ennþá," sagoi
móðir hennar. „Það er ekki algerlega þín eign, Þott
þú hafir fundið það."
„Jú, v'st, mamma. Sá á fund sem finnur, eins og
þú veist," sagði María og var nú ákveðin. En móð'r
hennarvildi ekki viðurkenna þetta og að lokum sarn-
þykkti María að fara með hálsmenið á lögreglustðð-
ina til að láta athuga hvort einhver gæfi sig fram sem
eigandi þess.
Móðir hennar sagði: „Ef englnn gefur sig frarn'
þá færðu hálsmenið aftur og þá getur þú átt það.
María hafði nýlega eignast vinstúlku í skólanurrt.
Hún hét Jóhanna. Fjölskylda hennar hafði flutt fyriJ
skömmu f skólahverfið, svo að þær höfðu ekki þekks
lengi.
Nú kom afmælisdagur Jóhönnu. Hún bauð Mar°
I afmælið sitt.
Þá sagði Marfa við móður sína: „Ég setla að vera
I nýja, bláa búningnum mfnum, en fyrst ætla ég a
vita hvort nokkur hefur komið og vitjað um rneni •
Ég get verið með það í afmæli Jóhönnu, ef engm
hefur sótt það." .
Marfa fór svo á lögreglustöðina til að spyrjast fyr'
um þetta. Lögreglumaður svaraði og sagði: „Hór ko
kona og sótti hálsmenið. Hún var mjðg g'°5 ^
því að fá menið sitt aftur. Hún skrifaðl niður nam
þitt og heimilisfang, til þess að geta þakkað þér-
Svo kom afmælisdagurinn. María bjó slg «ern D ff.
hún gat, gekk af stað og bar varlega litla afm»lísð'
handa Jóhönnu. Engin orð fá lýst undrun henna.
ÆSKAN - Símanúmer
skrlfstofu blaSsins er 14235-