Æskan - 01.09.1976, Blaðsíða 15

in í þotunni en Ósk hægra megin. Síðan sögðu þau
hvort öðru hvað markverðast væri að sjá. Enn voru
bornar fram veitingar. Þau fengu snittur og gos-
drykki. Börnunum fannst fullmikið í þetta lagt, þar
sem flugleiðin milli Oslóar og Stokkhólms tók aðeins
4n mín. Ósk hafði orð á því að þegar Rögnvaldur
f'ygi frá ísafirði til Reykjavíkur tæki flugferðin svip-
aðan tíma. Hins vegar væri enginn matur fram bor-
inn á þeirri flugleið. Sveinn upplýsti þá að á innan-
'andsflugleiðum væru ekki veitingar; fólk kæmi pakk-
satt að heiman og færi venjulega í heimsókn til vina
°g kunningja!
CH
.
STOKKHÓLMUR
Eftir lendingu á Arlanda-flugvelli ók þotan á stæðið
°9 dyrnar voru opnaðar. Hitabylgjan gaus á móti
börnunum þegar þau gengu út og stigu í fyrsta sinn
a sænska jörð. Þarna var Ólafur Friðfinnsson fulltrúi
^lugleiða f Stokkhólmi mættur ásamt konu sinni,
Uini Aðalsteinsdóttur, og þau heilsuðu þeim Rögn-
Valdi og Ósk með virktum. Þarna var líka mættur
'iósmyndari og blaðamaður frá Dagens Nyheter.
|ftir að þau höfðu farið í gegnum vegabréfaskoðun,
sem ekki reyndist sérlega erfið því ekki þurfti annað
en segja orðið „ísland", var þeim vísað „inn í land-
¦8" og svo í tollskoðun. Tollvörðurinn var mjög vin-
9jarnlegur. Hann benti þeim brosandi að taka föggur
s'nar í gegnum tollhliðið, þar hittu þau starfsmenn
^agens Nyheter. Blaðakonan hét Eivör Seriquist en
tarlmaðurinn hét Bertil Filobelli. Þau Eivör og Bertil
°uðu börnin hjartanlega velkomin til Svíþjóðar
°9 brátt voru þau komin á fleygiferð inn i borgina.
^ertil ók stórum Volvo og það var ekki að sökum að
sPyrja að hann var brátt kominn á 140 km hraða. Svo
nratt höfðu þau aldrei farið í bíl. Leiðin lá um fallega
Sve't, þar sem skiptust á tún, akrar og bændabýli.
°erti| sagði börnunum ýmislegt um Svíþjóð og um
pað sem fyrir augun bar sem jafnóðum var þýtt fyrir
pau. Annars fannst þeim sænskan furðu-skiljanleg
W hægt var talað, og þau voru full eftirvæntingar
6ftir framhaldi ferðarinnar. „Hvar er Stokkhólmur?"
Sa9ði ósk. „Eftir 10 mínútur" var svarið. Og eftir 10
^'nútur nákvæmlega voru þau í útjaðri stórborgar-
lnnar. Nú blöstu við gamlar og nýjar byggingar. Turn-
ar> virkisgarðar og síkin frægu, vötn og skógar. Eins
°9 allir vita er borgin Stokkhólmur byggð á mörgum
hójmum og Riddarafjörðurinn, sem gengur inn úr
stöðuvatninu Málaren liggur í gegnum borgina. Bertil
sagði þeim frá höllinni í Haga þar sem Kissinger,
utanríkisráðherra Bandaríkjanna, bjó um þessar
^undir. „Þarna hefur forsetinn ykkar, Kristján Eld-
Þeim Ósk og Rögnvaldi þótti gott aö' geta gengið léttklædd
um borgina. Hér bíða þau eftir „grænu'* til þess að kom-
ast yfir mikla umferðargötu.
járn, Kka búið", sagði Bertil. Talið barst að kóngin-
um og þau Rögnvaldur og Ósk voru full eftirvænt-
ingar að sjá konungshöllina. Þess var heldur ekki
langt að bíöa að sú mikla, fallega bygging kæmi í
Ijós. Bertil ók ekki beint til gistihússins, heldur fór
hring um borgina. Sagði þeim margt og sýndi og
sagði sögu húsanna. Þau sáu Óperuna, Þjóðleikhús-
ið, Ríkisbókasafnið og að lokum stönsuðu þau við
glæsilega byggingu, þau voru komin að Hotel Birger
Jarl. Þau fengu klukkutíma hvíld á hótelinu, sem
var vel búið og mjög nýtískulegt. Allt hreint og fágað
svo sem best gerist og svo sem vera ber. Síðan fóru
þau niður í anddyrið þar sem þau hittu Bertil að
nýju og nú var haldið út í borgina. Enn sýndi hann
þeim ýmislegt skémmtilegt en brátt var stansað við
25 hæða hús, aðalskrifstofu og prentsmiðju Dagens
Nyheter.
----------------------------------------
I HEIMSÓKN HJA
DAGENS NYHETER .
_____í__________________:_________________________
Þau fóru að hitta Hans-lngvar Johnson, aðalrit-
stjóra blaðsins. Þarna hittu þau líka aftur Eivöru, sem
tekið hafði á móti þeim á flugvellinum. Hans-lngvar
Johnson tók við aðalritstjórn Dagens Nyheter fyrir
ÆSKAN - Símanúmer afgreíðslu blaðsins er 17336.
13