Æskan - 01.09.1976, Page 15

>n í þotunni en Ósk hægra megin. Síðan sögðu þau
hvort öðru hvað markverðast væri að sjá. Enn voru
bornar fram veitingar. Þau fengu snittur og gos-
drykki. Börnunum fannst fullmikið í þetta lagt, þar
sem flugleiðin milli Oslóar og Stokkhólms tók aðeins
40 mín. Ósk hafði orð á því að þegar Rögnvaldur
f,ygi frá ísafirði til Reykjavíkur tæki flugferðin svip-
sðan tíma. Hins vegar væri enginn matur fram bor-
inn á þeirri flugleið. Sveinn upplýsti þá að á innan-
tandsflugleiðum væru ekki veitingar; fólk kæmi pakk-
satt að heiman og færi venjulega í heimsókn til vina
°9 kunningja!
Eftir lendingu á Arlanda-flugvelli ók þotan á stæðið
°9 dyrnar voru opnaðar. Hitabylgjan gaus á móti
börnunum þegar þau gengu út og stigu í fyrsta sinn
a sænska jörð. Þarna var Ólafur Friðfinnsson fulltrúi
Elugleiða i Stokkhólmi mættur ásamt konu sinni,
Unni Aðalsteinsdóttur, og þau heilsuðu þeim Rögn-
valdi og Ósk með virktum. Þarna var líka mættur
Ijósmyndari og blaðamaður frá Dagens Nyheter.
Eftir að þau höfðu farið í gegnum vegabréfaskoðun,
sem ekki reyndist sérlega erfið því ekki þurfti annað
en segja orðið „ísland“, var þeim vísað „inn í land-
og svo í tollskoðun. Tollvörðurinn var mjög vin-
Qjarnlegur. Hann benti þeim brosandi að taka föggur
s,nar í gegnum tollhliðið, þar hittu þau starfsmenn
^agens Nyheter. Blaðakonan hét Eivör Seriquist en
karlmaðurinn hét Bertil Filobelli. Þau Eivör og Bertil
buðu börnin hjartanlega velkomin til Svíþjóðar
°9 brátt voru þau komin á fleygiferð inn í borgina.
Eertii ók stórum Volvo og það var ekki að sökum að
spyrja að hann var brátt kominn á 140 km hraða. Svo
^att höfðu þau aldrei farið í bíl. Leiðin lá um fallega
sveit, þar sem skiptust á tún, akrar og bændabýli.
^ertil sagði börnunum ýmislegt um Svíþjóð og um
bað sem fyrir augun bar sem jafnóðum var þýtt fyrir
tau. Annars fannst þeim sænskan furðu-skiljanleg
ef hægt var talað, og þau voru full eftirvæntingar
6ft,r framhaldi ferðarinnar. „Hvar er Stokkhólmur?"
Sa9ði ósk. „Eftir 10 mínútur" var svarið. Og eftir 10
^'nútur nákvæmlega voru þau í útjaðri stórborgar-
lrinar. Nú blöstu við gamlar og nýjar byggingar. Turn-
ar> virkisgarðar og sfkin frægu, vötn og skógar. Eins
e9 allir vita er borgin Stokkhólmur byggð á mörgum
hólmum og Riddarafjörðurinn, sem gengur inn úr
sföðuvatninu Málaren liggur í gegnum borgina. Bertil
Sa9ði þeim frá höllinni ( Haga þar sem Kissinger,
ufanríkisráðherra Bandaríkjanna, bjó um þessar
h’nndir. „Þarna hefur forsetinn ykkar, Kristján Eld-
Þeim Ósk og Rögnvaldi þótti gott aS geta gengiS léttklædd
um borgina. Hér bíSa þau eftir „grænu" til þess aS kom-
ast yfir mikla umferSargötu.
járn, lika búið“, sagði Bertil. Talið barst að kóngin-
um og þau Rögnvaldur og Ósk voru full eftirvænt-
ingar að sjá konungshöllina. Þess var heldur ekki
langt að bíða að sú mikla, fallega bygging kæmi í
Ijós. Bertil ók ekki beint til gistihússins, heldur fór
hring um borgina. Sagði þeim margt og sýndi og
sagði sögu húsanna. Þau sáu Óperuna, Þjóðleikhús-
ið, Ríkisbókasafnið og að lokum stönsuðu þau við
glæsilega byggingu, þau voru komin að Hotel Birger
Jarl. Þau fengu klukkutíma hvíld á hótelinu, sem
var vel búið og mjög nýtískulegt. Allt hreint og fágað
svo sem best gerist og svo sem vera ber. Síðan fóru
þau niður í anddyrið þar sem þau hittu Bertil að
nýju og nú var haldið út í borgina. Enn sýndi hann
þeim ýmislegt skémmtilegt en brátt var stansað við
25 hæða hús, aðalskrifstofu og prentsmiðju Dagens
Nyheter.
Þau fóru að hitta Hans-lngvar Johnson, aðalrit-
stjóra blaðsins. Þarna hittu þau líka aftur Eivöru, sem
tekið hafði á móti þeim á flugvellinum. Hans-lngvar
Johnson tók við aðalritstjórn Dagens Nyheter fyrir
ÆSKAN - Símanúmer afgreiðslu blaðsins er 17336.
13