Æskan - 01.09.1976, Qupperneq 22

Eins og hann hafði kennt öpunum að taka við Shítu,
éins sagði hann þeim nú að taka Mugamba í félag sitt,
og það gekk greiðlega; en Shítu gekk illa að skilja það,
að hún mætti ekki fara eins með þennan svertingja og
hina, er hún hafði verið kvödd til að tæta í sundurl En
vegna fylli sinnar lét hún sér þó nægja að ganga urr-
andi í kringum Mugamba, og ekki hafði hún augun af
honum.
Mugambi hélt sér dauðahaldi í Tarzan, svo apamaður-
inn gat varla varist hlátri að sjá, hve óttinn hafði gagn-
tekið foringjann. Loksins tók Tarzan í hnakkadrembi
kattarins, dró hann fast að surti og barði hann á nas-
irnar í hvert sinn, er hann urraði að hinum ókunna
manni.
Við slíka sjón — að maður fékkst tómhentur við eitt-
hvert villtasta og grimmasta rándýr skógarins — ætluðu
augun út úr Mugamba. Og sú virðing, er hreysti hvita
risans hafði aflað honum hjá surti, varð nú að hálfgerðri
tilbeiðslu.
Shíta lærði brátt það, sem Tarzan vildi, og hætti að
líta girndaraugum á Mugamba, sem gerðist smám sam-
an hugaðri, er hann vandist umhverfinu.
Það væri þó að ýkja, ef sagt væri, að Mugambi væri
fullsæll. Augu hans voru á sífelldu iði til þess að hafa
gætur á þeim dýrum, er nálægt honum komu. Það sást
því lítið annað en hvítan í augunum.
Tarzan, Mugambi, ásamt Shítu og Akút, sátu fyrir
hirti við vatnsbólið, og þegar þessi fjögur dýr réðust
fram samkvæmt skipun Tarzans, þóttist Mugambi vís
um, að veslings hjörturinn myndi sálast af hræðslu áður
en nokkur kæmi við hann.
Mugambi kveikti eld og steikti sinn hlut af veiðinni;
en Tarzan, Shíta og Akút átu sitt hrátt og urruðu, ef
eitthvert þeirra kom nærri hinu.
Næstu daga tók Tarzan að flétta segl á eintrjáninginn
ÆSKAN - Kaupendur, það er ykkar
20
úr berki, því hann óttaðist, að sér mundi ekki heppnaSt
að kenna öpunum að róa, þótt hann hefði komið nokkf'
um þeirra út í bátinn með sér, þegar hann og Mugamb1
settu hann á flot til þess að róa innan skers, þar sern
sjórinn var alveg sléttur.
Á þessum ferðum setti hann árar í hendur apanna’
þegar þeir fóru að herma eftir honum og Mugamba, en
þeir eiga svo erfitt með að festa hugann lengi við nl
sama, að Tarzan þóttist sjá, að margra vikna ae£in&u
þyrfti til þess að kenna þeim áralagið, ef þeir þá laer®u
það nokkurn tima.
Tarzan frétti það af Mugamba, að meginlandið værl
skammt burtu. Svo virtist, sem Wagambarnir hefðu far
ið of langt frá ströndinni, lent í útfalli og aflandsvin
og ekki náð sama landi. Fr þeir höfðu róið heila n<^tt;’
og þeir héldu heimleiðis, sáu þeir land þetta við sólar
upprás og heilsuðu því með fögnuði, því þeir hél
það vera meginlandið, og ekki vissi Mugambi, að Pa
var eyja fyrr en Tarzan sagði honum það. ,
Wagamba-foringinn efaðist um gagnsemi seglsinS> P
slíkan hlut hafði hann aldrei séð. Land hans lá jan^
upp með Ugambi-ánni, og þetta var í fyrsta skipn>
nokkur manna hans hafði komið til sjávar.
ind1
betra
Tarzan var samt viss um, að hann gæti í vestanv1
stýrt bátnum til strandar. Það var að minnsta kosti b£
að farast í slíkri ferð en dvelja aðgerðalaus á þessar
eyju, sem skip komu aldrei tíl.
Hann sté því á skipsfjöl, þegar leiði gaf, og
me°
tíma
honum fór sú ógurlegasta skipshöfn, sem nokkurn
hafði á sjó komið.
Mugambi og Akút voru með honum og Shíta, Par^U
dýrið, og tólf stórir karlapar úr flokki Akúts
Tafzafi
hagur ad upplag blaðsins geti au