Æskan - 01.09.1976, Page 37
lundabaggi
FÓTASULTA
Hann er búinn til úr hálsæðum
og ristlinum, lundin mun aldrei
fylgja nú orðið.
Ristillinn, sem legið hefur í salt-
vatni, er þveginn vandlega. Háls-
®ðarnar eru lagðar í lófa sér og
breiðari endi ristilsins lagður
brisvar með þeim að endilöngu og
svo vafðir utan um þar til ristillinn
er búinn. Þá er þindin saumuð utan
um og lundabagginn soðinn. Hann
er búinn þegar prjónn gengur hik-
laust gegnum hann. Þá er hann
færður upp og látinn kólna. Geymd-
Ur í sýrublöndu.
VÉLINDIN
Þau eru hreinsuð og himnur
teknar burtu, einnig fitukeppir, sem
sjaldan eru hreinir.
Feitt kjöt er skorið í ræmur, lát-
'3 á hlýjan stað og svo er því troð-
í vélindin, þannig að þau snúist
viÖ um leið. Soðin í einn tíma með
iundaböggum og gollurhúsunum,
Sem einnig eru troðin út með kjöti
eða öðru góðgæti. Venjulega er
betta borðað strax með nýju slátr-
'nu en annars má geyma það á
sama hátt og lundabaggann.
SVIÐIN
Hausarnir eru klipptir og sviðn-
lr> klofnir að endilöngu og lagðir
1 kalt saltvatn. Því næst eru þeir
skafnir vel og þvegnir úr mörgum
beitum vötnum og soðnir þar til
kjötið losnar af beinunum. Þá eru
beir teknir upp úr og beinin dreg:n
varlega úr. Þeim er hvolft saman
2 °S 2 og bundið um meðan þeir
6ru að kólna.
Geymdir í sýrublöndu. Eigi að
borða sviðin heit eru þau aðeins
s°ðin þangað til sprettur af þeim.
^jötið hrekkur upp eftir kjamman-
um. Mörgum þykir skemmtilegra að
borða af beinunum.
Chips er lagleg, lítil læða. Hún á sér
marga biðla og aSdáendur og er þess
vegna oft úti langt fram á nætur. Eig-
andi Chips varS fljótt leiSur á a3
þurfa alltaf aS vera aS fara upp úr
rúmi sínu til aS hleypa eftirlætinu sinu
inn og útbjó bjöllu meS sérstaklega
stórum hnappi á dyrnar svo Chips gæti
hringt meS löppunum. Næstu dagana
æfSi hún sig sleitulaust og eigandi
hennar hélt aS nú væri allur vandinn
leystur. Þetta gekk Irka ágætlega r
nokkrar vikur. Chips kom heim, hringdi
bjöllunni og beiS svo þolinmóS eftir aS
verSa hleypt inn. En eftir þann tíma
rann upp fyrir henni, aS hægt væri að
hringja bjöllunni á hvaSa tíma sem var
og þá tók hún upp á því aS koma heim
æ seinna á næturnar. Nú er búiS aS
setja hana í eins konar útgöngubann.
Ef klukkan verSur meira en tíu, er bjall-
an tekin úr sambandi, þannig aS hún
hringir ekki. Þá verSur Chips aS gjöra
svo vel aS standa úti til morguns. En
þaS sést á útihurSinni, aS hún hefur
veriS klóruS fram úr hófi aS undanförnu.
Fótunum er haldið yfir logandi
eldi og hárið sviðið af. Klaufirnar,
sem skorpna í hitanum, eru teknar
glóðheitar af með hníf eða öðru
járni, fóturinn strokinn með striga-
klút, til að sjá hvort hann er svið-
inn, og bætt um ef þarf.
Þegar búið er að svíða eru fæt-
urnir þvegnir og skafnir og soðn-
ir vel í ekki mjög heitu vatni.
Þegar kjötið losnar af beinunum
eru þeir færðir upp og beinin tekin
úr. Um leið og klaufarbeinin eru
tekin er ,,klaufmaðkurinn“, það er
kirtill með dálitlum hárskúf, sem
situr á milli klaufanna, tekinn burt,
en fómaðkurinn soðinn áfram í
síuðu soðinu þar til allt er soðið að
jöfnu mauki. Saltað mátulega, hrært
vel og hellt í skál eða byttu. Hrært
við og við á meðan það er að kólna.
Þegar sultan er köld er hún skorin
í bita og geymd í sýrublöndu. Líka
má borða sultuna nýja ef vill.
HJÖRTUN
Hjörtun eru skorin upp og „ó-
hljóðseyrun", soðin í súpu, eins
og venjulegri kjötsúpu, með gul-
rófum og gulrótum ef til eru.
Hjörtun má einnig steikja í smjöri
á pönnu og hella ofurlitlu af heitu
vatni í pönnuna smátt og smátt.
Jafna sósuna og borða með kál-
meti.
SLATURSÚPA
Taki maður innan úr einni kind,
og sjóði það í einu lagi, fær maður
ágætt súpusoð. Þegar fært hefur
verið upp úr er soðið fleytt og
síað, og látið í hreinan pott. Gul-
rætur, gulrófur og alls konar græn-
meti má nota í súpuna. Örlitlu af
hveiti kastað út í. Einnig er gott að
útákastið sé hrísgrjón. Súpan má
ekki vera þykk.
ÆSKAN - Margir nýliðar koma fram fil að vinna fyrir blaðið.