Æskan - 01.11.1978, Blaðsíða 25

Barnasaga eftir ENEVOLD KRUSE
Jim og Bob litu hvor á annan, þegar
heir fóru út úr skólastofunni síðasta
^nnsludag fyrir jól. Þeir hðfðu verið
vinir svo lengi, að það var erfitt að
Vera allt í einu orðnir óvinir, en þaö
v°ru þeir orðnir, svo að Bob hljóp á
br°tt, en Jim gekk letilega heim til sín.
^hnars áttu þeir báðir heima í sömu
9otu í gömlu, ensku borginni Oxford
°9 voru vanir að vera samferða heim
Ur skólanum.
það var bannið við jólahaldi, sem
^afði skilið þá. Þeir höfðu hnakkrifist
Urn það. Púrítanar (enskur hrein-
,rúarsöfnuður á 16. öld) réðu ríkjum í
^uglandi eftir sigur Cromwells og
höfðu bannað alla jólagleði! Jólin áttu
að vera alvarleg hátíð án skemmtana
°9 veisluhalds. Plómubúðingurinn,
Sem allir Englendingar borðuðu á
)0|unum, var harðbannaður, og
hakararnir voru sektaöir og settir í
,angelsi, ef þeir dirfðust að baka jóla-
°úðing!
U
errnennirnir umturnuðu öllu í eldhúsinu.
amma Bobs skildi hvorki upp né niður
Faðir Jims var púrítani og fannst
þetta því rétt, og Jim var honum sam-
mála, en hinir drengirnir í skólanum,
sérstaklega Bob, voru öskureiðir. Þeir
sögðu, að það væru engin jól, ef þeir
mættu ekki skemmta sér og fengju
engan jólabúðing. Þeir vissu líka vel,
að foreldrar þeirra ætluðu að baka
jólabúðing, þrátt fyrir bannið.
Jim var að hugleiða þetta á heim-
leiðinni. Að hugsa sér, að hann skyldi
rífast við besta vin sinn út af jóla-
búðingi! En, hvað var nú þetta? Mikið
uppþot fyrir utan Péturskirkjuna,
hávaði og vopnaglamur. Margir
borgarar höfðu blátt áfram gert upp-
reisn gegn banninu og börðust nú við
hermenn, sem áttu að sjá um, að
lögunum væri framfylgt.
Æstur maður kom hlaupandi. ,,Þeir
gera líka húsrannsókn!" kallaði hann.
,,Þeir taka jólabúðinginn og varpa
okkur í fangelsi!"
Jim lét hendur standa fram úr
ermum. Hann steingleymdi allri óvin-
áttu. Hann varð að aðvara foreldra
Bobs, sem vitanlega áttu ,,jóla-
búðing" og sjá um, að þau lentu ekki í
fangelsi. Hann kom hlaupandi eftir
götunni um leið og hermennirnir
nálguðust húsið. Jim varð á undan.
Bob leið undrandi á hann, þegar hann
stökk inn, þreif ilmandi plómubúðing,
sem stóð við reykháfinn og flúði út um
bakdyrnar.
Bob fékk ekki færi á að mótmæla,
því að í þessu komu hermennirnir inn
og leituðu búðingsins margumtalaða
með hávaða og látum. Þetta voru
..járnsíður Cromwells — heittrúaðir
púrítanar.
,,Það kom strákur hingað. Hvar er
hann?" spurðu þeir og umturnuðu
öllu. Mamma Bobs, sem skildi hvorki
upp né niður, benti á bakdyrnar. Einn
hermannanna hljóp út, en þar var
engan að sjá og loks urðu ,,járn-
síðurnar" að fara tómhentir.
Þeir voru varla horfnir, þegar Jim
klifraði niður úr stóra eplatrénu í
garðinum, en þar hafði hann dulist,
meðan hermennirnir leituðu — hann
og búðingurinn.
„Gjörið þið svo vel," sagði hann og
brosti breitt, ,,og gleðileg jól."
Nú skildi Bob, hvernig í öllu lá, og
hann sagði?
,,Þú ert nú karl í karpinu, Jim! Þú
hefur bjargað jólabúðingnum okkar!"
Drengirnir tókust í hendur og það
handaband innsiglaði ævilanga vin-
áttu þeirra.
Jim var glaður, þégar hann fór
heim. Hann vissi, að hann hafði
hagað sér samkvæmt anda jólanna!
Þessu heimskulega banni var líka
létt fljótlega. Hvað ætli ensk jól séu án
plómubúðings? Englendingar geta
ekki verið án hans enn þann dag í
dag!
Jól
Þau lýsa fegurst,
er lækkar slj
í blámaheiði
mín bernskujól.
[ gullnum Ijóma,
hver gröf mér skín.
En kærust voru mér
kerti mín.
Þau kerti brunnu
svo bjart og rótt,
í Jesú nafni
um jólanótt.
Stefán frá Hvítadal.
.