Æskan - 01.11.1979, Blaðsíða 56
13. Á miðöldum báru munkar og nunnur hrínga með tíu
hnútum og krossi (eða IHS) á þumalfingri. Þessir hringar voru
notaðir líkt og rósakransar, því að hver hnútur var snortinn um
leið og bænin „Heill þér, María“ var lesin. Loka- eða miðju-
merkið merkti, að nú mætti lesa „Faðir vor“. Nunna bar gull-
hring til að sýna að hún væri brúður Krists.
14. Menn notuðu þrjár gerðir eiturhringa í fornöld. Sumir
Rómverjar greyptu eitur í mjúka umgerð, til þess að eitrið
streymdi í kok þeirra, ef bitið var í hringinn. Rómverjar kusu
fremur dauða en vansæmd. Stundum voru steinarnir á hjörum
með duldu eiturloki undir, svo að auðvelt var að setja eitur i
bikar óvinar.
15. Allt frá sextándu öld fundust erfðaskrár faldar í sorgar-
hringum, sem syrgjendur voru arfleiddir að. Þeir fyrstu voru
mótaðir sem höfuðkúpur og grafnir svörtu letri — stundum
stóð orðið „í minningu“ inni í hringnum. Á átjándu öld komst
það í tísku að setja hárlokk inn í hringinn.
16. Á átjándu og nítjándu öld varð það vinsælt að grafa upp-
hafsstafi elskenda innan í hringana. í sumum var til þess ætl-
ast að stafirnir mynduðu orð. Vinsælast var orðið „Regard"
(kær kveðja): rúbínsteinn:R, smaragður:E (emerald á erl.
málum), garnet:G, ameþýst:A, rúbínsteinn:R, demantur:D.
Seinna varð það vinsælla að iáta setja steinana kringum gull-
hringinn. Það á að tákna eilífa ást.
17. Ætla má, að úrhringir séu nýtísku uppfinning, en svo er
þó ekki. Þeir hafa þekkst í rúmar tvær aldir. Georg þriðji gaf
dóttur sinni úrhring, settan demöntum. Hringar kvenna á
Viktoríutímabilinu voru viðkvæmir og steinarnir nær faldir i
umgerðunum. Þetta hefur breyst með nútíma skartgripagerð
og steinarnir rísa betur í umgerðunum en áður.
18. Áður fyrr gengu karlar eigi síður steinum skreyttir en
konur, en nú bera þeir í mesta lagi innsiglishring auk gifting-
arhrings. Konur nútímans nota aðeins giftingar- og trúlofun-
arhringi hversdagslega, en þær blygðast sín ekki fyrir gim-
steinaskraut í veislum, og í gluggum gimsteinasala er ýmis-
legt að sjá.
Megi ÆSKAN ætíð verða óskabarn íslenskra ung-
menna og njóta velvildar og stuðnings allra góðra
manna í framtíðinni
50