Æskan - 01.05.1984, Blaðsíða 30

Hænon fer um fjcillið
23. Þegar risinn kom heim, sagöi hún: - Kæri
vinur, faröu nú meö mat til hennar móöur
minnar. Hún er eflaust bæði þyrst og svöng,
veslingurinn, og einmana er hún líka. En láttu
vera að líta í sekkinn. - Ég skal ekki einu sinni
gjóa að honum auga, sagöi risinn.
25. - Ég hef ekki vitað önnur eins augu, sagöi
risinn því að hann hélt að stúlkan í hellinum hefði
talað. Hann hraðaði sér til ekkjunnar og kastaði
til hennar sekknum. - Þar færðu 'mat frá dóttur
þinni, sagði hann.
24. En risanum fannst byrðin ótrúlega þung. Er
hann var kominn nokkuð áleiðis ætlaði hann að
líta í sekkinn. - Stúlkan hefur ekki slíka sjón að
hún geti séð mig hér, hugsaði risinn. Hann bjóst
til að leysa hnútinn en þá sagði systirin í sekkn-
um: - Enn sé ég til þín.
26. Eftir nokkurn tíma tók stúlkan aftur smyrsl úr
krukkunni og bar á hina systur sína og faldi hana
síðan í sekknum. En að þessu sinni bætti hún
svo miklu af gulli og silfri í sekkinn sem hún
mögulega gat og lagði lítið eitt af mat þar ofan á.
Skemmtileg myndasaga í litum