Æskan - 24.12.1904, Qupperneq 4

JÓLABLAÐ ÆSKUNNAR.
kynss'ögunni.. Jesús fæddist á þeim tíma,
þegar Augústus keisari ríkti í Rómaborg,
sem þá var höfuðstaður alls hins þekta
heims. Hinn voldugi keisari vissi ekkert
um það, að lítið barn, sem iá í fátæklcgri
jötu í smáþorpi einu litlu, mundi gera íík-
isstjórn hans að miðdepli veraldarsögunnar.
Á dögum Augústusar töldu Gyðingar ártal
sitt frá sköpun heimsins, ogRómverjar reikn-
uðu sitt tímatal frá byggingu „Borgar-
innar“. En nú miða allar siðaðar þjóðir
tímatal Mannkynssögunnar við Krists fæð-
ingu.
Jcsús, Ijös hciinsins, fæddist í dimm-
asta skammdegi ársins. Svo yfirlætislaus
var koma hans í heiminn, að sára fáir
menn vissu af því. En stjörnur himins-
ins og englar himinsins vissu það; öll
náttúran, sem stundi undir hinni miklu
voðabyrði bölvunarinnar, þekti guðs fyr-
irheiti, og hafði um margar aldir vænt eftir
frelsara sínum, Jesú Kristi. Þess vegna
upp rann stór og skær stjarna yfir Betle-
hem, þess vegna sungu guðs englar lof-
gerð á jólanóttunni. Hin fyrsta jólanótt
heimsins er kölluð hin heilaga nótt og hinir
■fyrstu kristnu sögðu, að þá hefði friður ríkt
yfir allri jörðunni, og að enginn maður,
ekkert dýr, ei heldur eldur, ioft eða vatn
hafi þá fengið leyfi til að vinna nokkurt
mein.
Þaö var um veturinn; en á hinu heita
Gýðingalandi var þó enginn snjór í dölun-
um. Nokkrir fátækir fjárhirðar gættu hjai ða
sinna í dainum fyrir utan Betlehem. Alt
í einu varð bjart í kringum þá á hinni
dimmu nótt. Drottins engill stóð í skínandi
birtu hjá þeim, boðaði þeim fæðingu barns-
ins, og bað þá að fara til Betlehem og sjá
litla barnið í jötunni. Strags varð alt
loftið í kringnm þá fuit af ótölulegum
englasveitum, er sungu hinn fyrsta dýrð-
lega jólasálm: „Dýrð só guði upphæðum,
friður á jörðu og velþóknun guðs með
mönnunum!"
Hirðararnir yfirgáfu glaðir hjörðina sina
sem enginn úlfur dirfðist að ráðast á, þessa
heilögu nótt, og flýttu sér sem mest þeir
máttu til Betlehem. Þar fundu þeir bæði
Maríu og Jósef og barnið iiggjandi í jöt-
unni, lofuðu guð og sögðu öllum frá því,
sem þeir höfðu heyrt og séð um nóttina.
Og María geyrndi í hjarta sínu það, sem
hirðarnir höfðu séð. Guðs engill hafði
áður sagt henni að þetta barn ætti að vera
eilífur konungur í Davíðsstað.
Þegar konungabörn fæðast, er það boðað
með fallbyssuskotum og hljóðfæraslætti á
götum og torgum. Hér var það hin auð-
mjúka María og hinir fátæku hirðar sem
fyrst fengu að vita um komu guðs sonar.
Ó hve hirðararnir áttu gott! Hver af oss
muudi eigi hafa viljað vera í þeirra stað!
En við skulum breyta eins og María: Yið
skulum í hjörtum vorum geyma frásöguna
um englasönginn.
Börn mega aldrei gleyma því, að Jesú
var einu sinni lítill eins og þau. Hann
hefir grátið eins og þau, liann hefii leikíð
sér eins og þau, verið svangur og þyrstur
eins og þau. Þess vegna þekkir hann
barnakjörin, og börnin elskar hann. Nú
situr Jesú við hlið hins almáttuga Guðs í
dýrð himnanna. En fyrir oss er hann alt
af á jólunum lítið barn reifað og lagt í
jötuna,