Æskan - 24.12.1904, Síða 6
6
JÓLABLAÐ ÆSKUNNAR.
og Anna litla og Lubbi voru mest saman,
og léku sór eins vel eins og þau gátu.
Úti var kait og hvast, svo þau urðu að vera
inni, enda var gott næði í stofunni, því
allir voru önnum
kafnir frammi við.
Anna litla átti 50
aura, og var alt af
aðhugsaum,hvað
hún ætti að kaupa
fyrir þá. Húnvar
búin að fá smá-
vegis tii jóiagjafa
handa pabba og
möm.mu.. Pabba
sínum ætlaði hún
að gefa morgun-
skó; ekki vissi
hannneittumþað,
því mammahenn-
ar geymdi þáfyrir
hana. — Mömmu
sinni ætlaði hún
að gefa undur fali-
eg postulíns bolla-
pör; ekki vissi
mamma hennar
neitt um það, því
pabbi hennar
geymdi þau svo
vel og vandlega.
Alt í einu datt
henni í hug, að
hún hefði ekkert til að gefa Lubba greyinu,
sem aldrei fókk jólagjöf. Hún kendi í brjósti
um hann, og svo tók hún kápu og bjó sig
út. Pabbi hennar kom að í þessu og spurði
hvert hún ætlaði: „Eg ætia niður i búð
og kaupa jólagjöf handa honum Lubba!“
Pabbi hennár leit undrandi á hana: „Handa
honum Lubba?“ sagði hann, en svo brosti
hann og gekk inn á skrifstofu sína með dag-
blöðin, sem hann
ætlaði að fara að
lesa, og lofaði
henni að ráða. —
Núhljóp Annanið-
ur í búð, og skoð-
aði marga fásóna
hluti, en fann ekk-
ert handa Lubba.
Hún var í mestu
vandræðum. Altí
einu kom hún
auga á bolta, og
mundi hún þá eft-
ir því, að Lubba
þótti gaman að
eitaþað, sem kast-
að var til. Hún
keypti svo boit-
ann og flýtti sór
heim. Það var
komið undir rökk-
ur. Hún hafði
hugsað sér að láta
ekkl Lubba sjá
boltannfyr enáað-
fangadagskvöld-
ið, svo að hann
ekkert skyldi
gruna, en þegar þau svo voru tvö ein í
rökkrinu, þá iangaði hana svo mjög til þess
að leika sér strnx að boltanum, að hún gat
ekki á sér setið. Lubbi varð nú og kátur
og elti boltann horn úr horni í stofunni.
Eg ætla niður í búð að kaupa jölagjöí lianda Lubba!“