Æskan - 01.01.1905, Blaðsíða 4

28
þau; raunar höfðu þau gert sér von um
að faðir þeirra kynni að koma, meðan þau
væru uppi á hæðinni. En Pétur vildi nú
ekki bíða lengur og svo fylgdu þau honum
mótmælalaust. Fodór litli var mjög á-
nægjulegur á svipinn og sagði við Pétur:
„Nú veit guð það alt saman; eg er nú
búinn að segja honum, hvernig hann á að
fara að.“ [Framh.].
Litla stúlkan og máríátlan,
—:0:-
Þú gestur litii, lofaðu mér
að láta þig í búrið mitt;
þar eru ber og arfi grænn,
þa.r á að vera bólið þitt.
Nei, vina góð! eg þakka þér,
eg þrái ioftið hreint og svalt,
og betra og hlýrra er bóiið mitt
en búr, þó væri úr gulii alt.
En heyrðu, vesiings vinan mín!
er veturinn að garði ber
og snjóum móinn þekur þinn,
er þér víst borgnara hjá mér.
Þá svíf eg héðan langt og langt
í löndin suður, græn og hlý,
en svo að vori vitja’ eg þín,
mín vinan kær, moð söng á ný.
Hver leiðir. vinan litla, þig
svo langan veg, um fjöll og sjó?
Nei, vertu heldur lijá mér kyr,
í hlýju búri er sæld og ró.
Mig leiðir drottins Hknarhönd
þann 'ianga veg, um fjöll og sjó,
og létta vængi ijær hann mér,
að leita uppi sólskin nóg. B. J.
Gleymið ekki þakklætinu.
(Mynd fylgir).
Þá eru jólin komin og farin aftur. Flest-
um lesendum Æskunnar finst iíklega að
þau hafi komið furðu seint en farið aftur
furðu fljót.t. Öll góð börn eru nú búin að
margþakka foreldrum sínum og vensla-
mönnum allar gjafirnar og glaðværðirnar,
sem þeir veittu þeim um jólin. En hafið
þér nú munað að þakka í-mði, sem gaf
oss jólin ? — Segðu ekki, að það só eigin-
lega ekki Guð, heldur foreldrar þínir, sem
glöddu þig um jólin.
Yeistu ekki, að sum börn eiga vonda
foreldra, sem kenna þeim fleira ilt en gott
og eru vond við þau ? Það er ekki gam-
an t. d. að eiga drykkjumann að föður og
verða að hlaupa dauðhræddur útíhorn og
fela sig, þegar maður heyrir fótatakið hans
pabba síns; en svona eru samt kjör sumra
barna hér á landi enn þá, og það ekki
síst um jólin, því að drykkjumennirnir
eru oft svo heimskir að þoir halda að
jólagleðin sé niður á botni i brennivíns-
flösku. — Gleymið því ekki, börn, sem
eigið góða foreldra að þakka guði oftfyrir
þau og biðja hann um, að þeir megi lifa
lengi hjá yður.
Sum börn eru veik um jólin, og þú get-
ur ímyndað þér, að það só ekki gaman að
liggja í rúminu og þola varla við, þegar