Æskan

Årgang

Æskan - 01.08.1905, Side 3

Æskan - 01.08.1905, Side 3
ÆSKAN. 83 á fullorðinsárunum að horfa á þann inndæla sjónarleik, sem íslenzk nátt- úra er að sýna með Ge}rsi. Daginn áðnr en eg' kom til Geysis, var áköf rigning og um kvöldið sló yfir þoku, og leit út fyrir versta veð- ur; var eg á glóðum um að veðrið myndi spilla fyrir mér allri ánægjunni. En Jm að farið væri að rökkva, ])á langaði mig til að litast um, hvernig umhorfs væri í kring um hverina. Mér var svo mikil forvitni á að sjá, hvort |iað væri nokkuð svipað J)vi, sem eg hafði imyndað mér af sögusögn ann- ara og svo myndum og málverkum og bókum. Þegar mig l)ar nærri hverunum, J)á ])ótti mér svipurinn yfir náttúrunni a)ði þungbúinn. Svartir skýflókar svifu yfir öllu. Það ólgaði og sauð í jörð- unni i kringum mig. Annað veifið heyrðist mér eitthvað svipað því, er hvalir koma upp þar og þar á sjó og hlása í logni og þoku á næturþeli. Það voru þeir Litli-Strokkur og' Litli-Geysir og fáeinir hverir aðri)-; gúsu þeir með 3—5 mínútna millibili og skvettu vatn- inu fáein fet upp í loftið. En ekkert varð mér eins starsýnt á og flöt eina snjóhvíta, dálítið hallandi og nokkuð stóra um sig; eg sá hana blika gegn um rökkrið og hveragufuna. Eg' gekk út á þessa fiöt; eg sá ekki betur en það væri frostbólstur eða lind, er bólgnað hefði upp af frosti. En það var öðru nær. Eg stóð nálægt Geysi um hásumar; hitann lagði upp í iljar mér í gegn um stigvélin. Þá vissi eg, að þetta myndi vera það, sem kallað er hveraskorpa, tinnukend skorpa, sem sezt úr hveravatninu, eins og' ísmöl að sjá kringum rjúkandi hverinn. Þegar litið er á þessa hvera- skorpu i rökkri, þá getur enginn, sem trúir augum sínum, annað séð, en að hún sé svellbólstur. Þessi hveraskorpa, sem eg stóð á, var þó ekki kringum Geysi sjálfan, heldur laug þá sem heit- ir Blesi og' er allstór. Blesi gýs ekki; vatnið í lauginni er alt af kyrt og fell- ur hægt yfir suðurbarminn á henni. Með árafjöldanum hefir hún búið til þessa hvítu, undurfögru flöt. Eg gekk upp að Geysi. Upp að hvernum liggur eins og brekka, nokk- ur fet á hæð; er það tóm hveraskorpa og liggur hvert lagið ofan á öðru, eins og gráleitar ílögur. Loks komst eg upp á barminn á skálinni. Eg hitti svo á, að hún var full á barma og hér og hvar rann út af börmunum. Skálin er kringlótt og' eins og sygill í laginu, víðust að ofan, en mjókkar eftir þvi sem neðar dregur. Yatnið í skálinni var alveg kyrt á yfirborðinu, eins og spegill væri, engin suða, eng- in bóla kom neðan úr djúpinu. Það var ekkert sem raskaði næturró Geysis. Við og við lieyrði eg þungar drunur niðri fyrir, þrjár og þrjár í senn, svip- aða fallbyssudynkjum i fjarska. Það var eitthvað á seyði niðri í hvernum, einhver umbrot. Eg vissi, hvað það myndi vera. Það var vatnsgufa, rétt komin að því að þeyta öllu vatninu úr skálinni upp í háa loft.

x

Æskan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.