Æskan - 01.09.1905, Blaðsíða 1

Merkilegur þjófur.
Auðugur kaupmaður í Amsterdam,
van Bceren (fan beren) að nafni, gekk
einn morgun til bankastjórans, sem
hann átti viðskifti við, og lét hann
greiða sér 50 nýslegin gyllini. Hann
liafði með sér snotran rakka, af Ný-
fundnalands-kyninu, svartflekkóttan og
loðinn, vanabeinið var bátl og augun
trygðarleg.
Gamall maður að nafni Kláus,
sem verið liafði þjónn kaupmannsins,
var að halda silfurbrúðkaup sitt sama
daginn. Ivláus iiafði verið við verzlun-
ina þegar á dögum l'öður hans og þjón-
að honum með trú og dygð, En al'
því að Kláus hafði orðið fyrir ýmsum
óhöppum og varþarað auki fjölskyldu-
maður, þá langaði van Beeren lil að
gleðja liajm á þessum heiðursdegi hans
með 50 gyllinum.
Kaupmaður fékk það, sem hann
bað um, i einum stikli. Peningarnir
yoru talsverl þungir og van Beeren var
ekki gefinn fyrir að legga mikið á sig.
Hann gat ekki stungið stiklinum í vest-
isvasa sinn og eklci vildi hann halda á
lionum í hendinni, svo hanu fékk liund-
inum liann; seppi liélt á honum í
kjaftinum heldur en ekki hróðugur, og
labbaði á eftir húsbónda sínum svona
líka alvörugefinn og virðnlegur, alla
leið þangað sem Kláus átti heima. Van
Beeren lét hundinn halda á stiklinum
í kjaftinum; þótti honum það mesta
gamanið, efhundurinn rétti Kláusi gjöf-
ina sjálfur. Hann sagði því við hund-
inn: »Tryggnr minn, fáðu nú Kláusi
gjöfina þína!« og benti lionum til Ivlá-
usar, en Kláus var alveg forviða. Seppi
gekk lil bans, dinglaði rófunni og lét
Kláus taka stikilinn út úr sér.
Gamli maðurinn komst ákaflega við;
liann þakkaði fyrverandi liúsbónda sín-
um með tárin í augunum og ldappaði
rakkanum og þótti þetta náttúrlega gott