Æskan - 01.02.1908, Page 3

Þetta er eitt:
Nú vakna skógar, skrýöist björk og eik
og skæran í'uglar heija róm
og þýðir vindar strjúka ljúft í leik
um lauf og blóm.
Eg vildi cg i'engi flutt þig, skógur, heim
i ijallalilíö og dalarann,
svo klæöa mættir mold á stöövum þeim,
sem mest eg ann.
O, gæti eg mcr í lieitan hringstraum breytt,
eins heitan eins og blóö mitt er,
þú ættarland, og straummagn streymdi heitt
við strendur þér.
Og gæli eg andað eins og lieitur blær,
um alla sveit með vorsins róm,
þá skyldi þíðast allur ís og snær,
en aukast blóm.
Nýnæmi.
Kæru ungu vinir!
Af því að eg álít, að barnablaðið
»Æskan« sé málgagn unglingareglunnar
á íslandi, líkt og »Templar« er það fyrir
G. T. Regluna, þá langar mig að láta
bana segja ylckur með minni aðstoðofur-
lítið frá unglingastúku sem heitir »Svava«
nr. 23. og á heima í Reykjavík.
Það er þá fyrst til að taka, að stúkan
er á tíunda árinu, (verður tíu ára 4.
desember þ. á.) og helur 98 meðlimi
góða og gilda að fullorðnum meðtöld-
um. Þótt þeir séu fáir, þá eru þeir að
því er eg frekast veit, ílestir góðir og
trúir og það er fyrir mestu, eins og
þið vitið.
Að kveldi hins 26. desember síðast-
liðinn, sem var annar dagur jóla, liélt
stúkan jólatrésskemtun fyrir meðlimi
sína, og máttu þeir, sem vildu liafa for-
eldra sína eða aðstandendur með sér.
Skemtunin byrjaði kl. 5, með því að
annar gæzlumaður henriar setti sam-
komuna með nokkrum orðum og var
síðan sungið: »Upp gleðjist allir gleðjist
þér« o. s. frv. Síðan flutti sami maður
stutta »jólaprédikun fyrir börn« eftir
Zakarías Topelíus, sem þið eílaust sum
hafið lesið í Æskunni fyrir tveim árum,
þýdda af ritstjóranum. Að því loknu
var sungið: »Fögur er foldin« o. s. frv.
Þá var kveilct á nálægt fimm álna
háu jólatré, vel skreyttu og settu eitt
hundrað ljósum, og þið getið liugsað
yklcur, að fagurl var á að líta, þegar
búið var að kveikja og börnin höfðu
skipað sér i tvísetta röð og gengu í
kring um það syngjandi: »í Betlehem
er barn oss fætt«, og »Heims um ból«
o. s. frv. Síðan var slcift milli barnanna
sælgæti nolckru, er þeim var ætlað.
Svo voru lesnar upp jólasögur og
sungið á eftir: »Hærra minn guð til
þín« o. s. l'rv. Þar næst var samspil
á fiðlu og harmoníum nokkur lög, og
því næst dálítið lilé til að drekka kaíii;
fengu öll börnin einn bolla af kaffi eða
eitt glas af mjólk, eftir því sem þau
sjáll' kusu, með brauði ókeypis.
Er því var lokið, var enn skemt með
söguupplestri og hljóðfærasamspili. Og
að lokum talaði br. Jón Árnason stór-
gæslumaður ungtemplara nokkur skiln-
aðar- og kveðju-orð til barnanna og var