Æskan - 01.06.1908, Qupperneq 1

ÆSKAN
*
BARNABLAÐ MEÐ MYNDUM
XI. árg.
Eignarrétt liefir:
St.-Stúka íslaiuls lI.O.G.T.]
Rvík. Júní 19 0 8.
Ritstjóri:
séra Friðrik Friðriksson.
11—12. tbl.
Ljón.
Ljónið er allra rándýra frægast og oft
nefnt konungur dýranna. Það er jafnan
æðst talið alla dýra af kattakyni; enda
er það og þeirra dýra stærst, sterkast
og tígulegast. IJað er á liæð við vetrung
hér um bil eða mjög smáan hest, en
fult svo langt, álíka og meðal-hestur á
lengd að minsta kosti. Það er afar-
höfuðstórt og liöfuðið stórskorið, svip-
mikið og ægilegt, ginið feiknarlegt og
sterklegt, gult á litinn, karldýrið með
gríðar-langan og þéttan makka um allan
framhluta líkamans, liáls, brjóst og
hnakka og alt aftur um bógana, — og
rís makkinn eins og kragi, þegar dýrið
reiðist eða kemst í sterka geðsliræringu, —
en afturhlutinn er snoðinn, og alt eins
andlilið, útlimirnir fremur lágir, en alar-
þreklegir; hefur langa rófu, sem það
slær um sig, þegar það reiðist, eða er
svangt og sér hráð sína, — og er rófan
svo sterk, að eitt högg með lienni slær
fullorðinn mann lil jarðar.
Ljónið er grimt, eins og öll rándýr
eru af kattakyni, -- þó livergi nærri eins
°g ýms önnur, svo sem tígrisdýr, og
Pardusdýr.
Ljónið er og að ýmsu leyti drengilegra
en mörg önnur dýr kattakyns, ræðst t.
d. miklu sjaldnar aftan að bráð sinni
en framan, þegar um menn er að ræða,
og drepur ekki dýr að gamni sínu, en
lætur sér nægja það sem það þarf, til að
seðja hungur sitt.
Heimkynni Ijónanna er frá fornu fari
löndin í kringum Miðjarðarhahð, einkum
að sunnanverðu, og þar austur eftir eða
norðurhluti Suður-álfu og vesturhluti
Austur-álfu. En á Rómverjatímunum
(þ. e. öldunum fyrir og eftir krists fæð-
ingu), voru þau veidd afar mikið, bæði
drepin til skemtunar, og svo stundum
veidd lifandi i netum, sem sérstaklega
voru til þess gerð og svo flutt til Róma-
borgar og liöfð til þess að berjast við
önnur dýr og vopnaða menn, til skemt-
unar höfðingjunum og horgarlýðnum.
Við þetta fækkaði ljónunum mjög, og er
nú á dögum miklu minna um þau í
flestum löndum en áður var. Nú er
heimkynni ijónanna einkuin hinar miklu
eyðimerkur og grassléttur í Suður- og
Austur-álfu. Og gera þau þar oft usla
ekki alllítinn á fénaði liirðingjaþjóða.
[Hirðingjaþjóðir eru kallaðar hálfviltar
þjóðir, sem lifa af fjárrækt. Skiftast
slíltar þjóðir oft í marga flokka og hefir
hver ílokkur sinn höfðingja yfir sér; en
sameiginleg stjórn fyrir alla ílokkana á