Æskan

Årgang

Æskan - 01.07.1908, Side 5

Æskan - 01.07.1908, Side 5
Æ S K A N 53 »Já, barnið mitt, það hefi eg gerl fyrir löngu; og þú komst lika þegar eg bað þig þess«. Dauðinn nálgaðist nú hröðum skref- um, orðin komu slitróll og lilrandi; alt í einu reis bún upp úr rekkjunni, lagði bendurnar á böfuð hans og mælti lágt og með lwíldum: »Drottinn i)lessi þig og varðveiti þig!« síðan tók liún hend- inni til brjóstins, eins og hún væri að stöðva hinn mikla hjartslátt; síðankall- aði hún eins liált og hún gat, en andlit Jiennar ljómaði al' sælu og gleði: »Eg kem Drnttinn Jesús, eg kem!« Nú var hún dáin. Presturinn bað stutla bæn og stóð síðan upp og gekk liljóðlega á burt. Nóttin leið og sólargeislarnir stöfuðu inn í litla herbergið, áður en Haraldur fór á fætur, og krosslagði hendur móður sinnar og þrýsti síðasla kossinum á fölvu varirnar. Eftir þá nólt gekk Haraldur E. aðra götu, en hann liafði áður gengið. Hóður ásetningur. Eg hef einsett mér aðlifa, en ekki aðeins vera til; að bugsa en ekki aðeins hugleiða; að trúa en ekki að efa; að vinna, en ekki að dunda; að framkvæma, en ekki að vera á báðum áttum; að róa, en ekki að láta reka; að komast, en ekki að farast. í skóla einuni áttu nemendurnir að svara skriflega spurningunni: Ilvað er dögg ? Drengur einn gaf þá þelta svar: »Jörðin snýst um möndul sinn þrjú hundruð sextiu og fimm sinnum hverja tuttugu og fjóra klukkutíma. Þessi ógnarlnaði keinur liliðum hennar lil þess að svitna. Þetla er það sem kallað er dögg«. Kennarinn: »Eg lield ekki, að þú hafir lært landafræðina þína, Nonni minn!« Nonni: »Nei! Því eg heyrði hann pabba segja, að uppdrátturinn af heim- inum væri einlægl að breytast. Eg liélt það væri þá best að bíða nokkur ár, þangað til búið er að gera hann eins og hann á að vera«. Kyndarinn á Cumberiand. Sönn saga eftir Al/r. Smedberg. (Niðurl.) Stýrimaður fölnaði upp, en varð þó að hlýða. Fyrir innan þilið var þá dá- lílið skot, fult af tóbaksbitum og ýmsum berjum. »Nei, það er svona!« mælti tollþjónn- inn, »hér eiga sér þá tollsvik stað, og öllu er kænlega fyrirkomið«. »Hver ykkar hefir nú útbúið þella?« Allir þögðu. Stýrimaður nísti tönnum af bræði, og tollþjónarnir skipuðu að flytja tóbakið upp i tollbúðina. »Við komumst brátt að því, bver hinn seki er«, mælti stýrimaður um leið og hann gekk á fund skipstjóra. »Þetta á ég þér að þakka, njósnara- óþokinn þinn«, grenjaði stýrimaður og gekk með reiddan hnefann að Edvard; en þeir, sem hjá stóðu, vissu sakleysi Edvards og sögðu því Ijótt sín á milli um þetla atferli stýrimanns. »Nú er ekki tóm til að hcfna sín; en

x

Æskan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.