Æskan - 01.08.1908, Side 1

ÆSKAN
*
BARNABLAÐ MEÐ MYISTI>XJM:
XI. árg.
Eignarrétt hefir:
St.-Stúka íslands tl.O.G.T.]
Rvík. Ágúst 19 0 8.
Útgefandi:
Guðm. Gamalíelsson.
15—I6.tbl.
Fallegasta nafnið.
Einu sinni var drotning, seiu lét aug-
lýsa, að sá seni fyndi fallegast nafnið
sem til væri í málinu, skyldi ia dýran
gimstein að launum. Ungir og gamlir
fóru að hugsa um hvaða nafn það myndi
vera. Svo skriíuðu þeir og sendu svörin.
»€rull«, skrifaði maður einn, sem vildi
verða ríkur, honum fanst peningahljóm-
ur vera í orðinu, og hann hclt að ham-
ingjan kæmi þangað, sem gnólt væri
fyrir af gulli og peningum.
»Mamma«, skrifaði lítil barnsliönd á
pappírsmiða. Því fanst ekkert orð geta
komist í safnjöfnuð við það.
»Hcimili«, stóð á einum miðanum.
Ungur sjómaður, kominn ur langri sjó-
ferð, liafði skrifað það. . Honum fanst
öll hamingja fólgin í því orði.
»Vimir«, það orð hafði ungur skóla-
piltur slcrifað; fanst honuni það geyma
í sér alt það scm lijarta hans þráði.
Mörg lleiri orð komu, sem hér yrði
ollangt upp að telja, en þegar verðlauna-
da gurinn kom, átli drotningin erfitt með
að finna nægilega fallegan gimstein, sem
verðlaun fyrir langl'allegasta nafnið, sem
komið hafði. Það var nafnið Jcsús.
Það er fegursta nafnið í heimi og
innihaldsríkasta, Það felur í sér altþað
sem bezt og fegurst er í öllum öðrum
orðum. Hann er auður vor, sem aldrei
þrýtur. Hans ást er meiri en móðurást.
Hjá honum er vort rétta lieimili og liann
er sá vinur, sem æðri er öllum vinum.
Hann er vort eitt og alt.
Fr. Fr.
iEttjarðarást.
Fyrir skömmu fékk eg bréf frá ung-
um dreng, sem fræðast vildi um ýmsa
hluti. Meðal annars spurði hann í bréf-
inu, livað æltjarðarást væri. Mér varð
fremur ógreitt um svarið, en eg reyndi
þó að svara honum eins vel og eg gat.
Nú kynni að vera að íleiri börnum dytti
í hug um þessar mundir að spyrja mig
um þetta og, set eg hér því bréfið, sem
eg skrifaði, til þess að spara mér þá
fyrirhöfn að skrifa til margra. Bréfið
er svona:
Iværi litli vinur!
Þú spyr mig að því í bréfi þínu, livað
ættjarðar-ástin þýði; þú spyr liklega að
því vegna þess, að þú lieyrir það svo
oft og átt bágt með að átla þig á þvi,