Æskan - 01.01.1912, Blaðsíða 4
ö
Æ S K A N.
Nýtt ár.
ENN er eitt náðarár frá Guði frá oss
farið, — ár, sem færði oss marga
góða gjöf frá honum; ár, sem gaf
oss ótal tækifæri til að lála gott af oss
leiða þar sem vér vorum. Hlutverk vort
á árinu sem leið var eins og þið víst
munið: »(id vera Ijós í heiminum og
gera liann bjariari og lireinni með
ástúðlegri jramkomu í orðum og verk-
uma. Hvernig höfum vér svo leysl
þetta hlutverk af hendi? Það veit Guð
einn. Hann lieíir liaft vakandi auga á
því, hvernig vér höfum farið með og
notað gjafirnar lians og tækifærin oss
til handa á liðna árinu.
Nú gefur Guð oss nýtl ár enn, með
nýjar gjaíir og ný tækifæri til að vera
góð og gera það sem gott er.
Ein gjöfin, sem árið 1912 færir oss
íslendingum, eldri og yngri, heitir »Lög
um aðflutningsbann á áfengi«. Frá 1.
janúar má ekkert áfengi ílylja inn í
landið til drykkjar og eftir 1. jan. 1915
má enginn maður selja né kaupa eða
húa lil áfengi til drykkjar í landinu.
Þetta vita nú eflausl mörg af ykkur. Eg
þykist líka viss um, að þið séuð mér
sammála um það, að þessi lög séu dýr-
mæt gjöf, sem vér hljótum að vera Guði
þakklát fyrir. Þjóðin sá all myrkrið,
bölið og hætturnar, sem áfengið hefir
leitt yfir liana, og hið sama vofði yfir
ykkur, æskulýðnum, ef þessu færi fram.
Hún bað því um þessi lög, lil þess að
myrkrinu létti af og íslenzka þjóðlífið
yrði bjartara og hreinna á komandi tíma.
Nú er það eitt af hlutverkum vorum,
ungu vinir, að hjálpa til þess eftir mætti,
að þjóðin beri gæfu lil að fara vel með
þessa góðu gjöf, svo að hún megi njóta
þeirrar blessunar, sem lögin geta veitt
landi og lýð, ef réll er með farið. Ver-
um samtaka í verkinu og felum svo
drotni ávöxtinn af því, þá getum vér
verið þess fullviss, að andslæðingar vorir,
sem byggja starf sitl á ágirnd, sjálfs-
elsku og fýsnum sínum, fá engu áorkað.
Vér þökkum svo yður öllum fyrir
samvinnuna á liðna árinu, og þá eink-
um þeim, sem staðið hafa í skilum við
Æskuna og sýnt henni, lilla boðberan-
um okkar, hlýtt viðmót og vinarþel.
Heill og blessun frá drolni veitist yður
öllum á árinu 1912.
Munið að útbreiða ljós, livarsem ]>ið
eruð, en ekki myrkur. Sj. J.
Ný titilm.yn<l.
Leseiiílur Æskunnar inunu taka eftir þvi, aö hún
liefir nú fengiö sér nýjan höfuðbúnað, sem liún setur
upp meö nýja árinu. Teikningin er gerð af Brynjólfi
Póröarsyni, 15 ára gömlum dreng á Noröurstígö íRvik.
Hún sýnir okkur blómin, sólina, fuglana og börnin.
Við sjáum þrjú börn lciöast og bendir eitt þeirra í ált-
ina til sólarinnar, sem er aö koma upp undan hæö-
unum fram undan þeim. Paö er bending til okkar
um aö talca saman liöndum og styöja liverl annaö í
góöum félagsskap og snúa baki viö solli slæmra félaga.
en leita þess félagsskapar, sem vill leiða ykkur í ljóss-
og frelsisáttina og stefna ávalt hærra og hærra.
Blómið, sem fremst er á myndinni, teygir sig ulan um
Æskuna, einsog þaö vilji vefja hana í blaöafaöm sinn.
Pannig mun æfileið þeirra, er stööugt slefna til Ijóss-
ins, veröa blómum stráö, ogGuö og gæfan fylgja þeim.