Æskan - 01.04.1912, Síða 1

VINIMIR HENNAR SIGRIÐAR LITLU.
Tileinkað meðlimum barnastúkunnar »HUGLJÚF« nr. 56 i Flatey á Breiðafirði.
i/jýKlR liöjðu setið sumarkuöldin löng
og sungið dáil um vor og grœna
haga;
og hrifin hlgddi Sigga’ á þeirra söng,
er sat hún hjá um bjarla júlí-daga.
En blessuð sœla sumarlíðin leið,
og Sigga liœtti’ að gegma fé i lmga.
Og grösin Jölna og gulnar lauf á meið,
og góðir vinir kvœði engin taga.
Svo kemur velur, jönn í Ijallahlíð,
og jrosiið spennir alt í heljargreipum.
Kn fuglar engir lweða kvœði blíð,
er klaki hghir alt með gaddi sleipum.
Og Sigga lilla sezl er inn í bœ,
og situr þar og les í bókum sinum,
en vinir hennar hrekjast úti’ í snœ,
nœr hungurmorða leita' að garðiþinum.
Iívort jgsir þig nú, vinur, vita meir
uni vesaling í köldum nœturhríðum,
því verri æfi enginn á en þeir,
sem einir kúra uppi’ í fjallahliðum.
Ilve œddi liríðin hörð og grimm
um lijarnið orpið snæ.
í hönd Jór nóttin dauðans dimm;
það dundi í köldum sæ.
Nú sat hann einn í sárri negð
og sá ei nema liarðan degð.
1 klaka’ og snjó í klettagjá
hann hvíldi lúin bein.
Og líf var dojnað honum hjá,
og hjálparvon ei nein.
Pví einn luð dauðans slranga slríð
hann striða varð mót jrosli' og hríð.