Æskan - 01.05.1912, Blaðsíða 6

38
Æ S K A N.
NÚ ælla ég að segja ykkur sögu
al' tveimur litlum stúlkum, á að
gizlca 11—12 ára að aldri, sem voru i
kirkju á pálmasunnudag síðaslliðinn,
og svo gelið þið Imgsað um, livort þið
viljið fara að dæmi þeirra eða ekki.
Mér þykir fallegt að sjá siðprúða
unglinga i guðshúsi og vil hvetja alla
unglinga til þess að koma þar oft, því
það verður þeim áreiðanlega til góðs,
ef þeir sjálíir vilja. En ég vil engan
hvetja til að koma þangað eins og
stúlkurnar, sem ég gat um. lJær tóku
sér sæti uppi á loíti í fremsta bekk að
sunnanverðu, svo að sem mest skyldi
bera á þeim. IJað, sem lyrst vakti at-
bygli mína á þeim, var það, að þær
voru að strjúka höndunum eftirgrinda-
handriðinu, svo að ýskraði í, á meðan
presturinn var í stólnum, og hvisl-
uðust á og hlógu þess á milli. Úegar
presturinn sagði »amen«, brá þeim
nokkuð; var það víst fyrsla orðið í
ræðunni, sem þær veittu athygli. En
þær héldu skjótt uppteknum hætli og
virtust herma eftir söngílokknum, þegar
hann svaraði prestinum, og prestinum,
þegar hann tónaði. Útgöngusálminn
kunnu þær víst, því þær sungu hann
með, en voru þó alt af að fíflast og
hlæja á meðan.
Ilvað virðist ykkur, vinir mínir, les-
endur Æskunnar, um þessa framkomu?
Eg vona, að enginn ykkar láti sig
henda slíkt, og égdreysti ykkur til að
láta slíkt ekki viðgangast þar sem þið
getið náð til.
Það þykir Ijólt að haga sér ósiðlega
í heimsókn hjá vinum og kunningjum.
En hvað er það á rnóti því að gera
það í helgidómi drottins, sér til syndar
og Guði til óumræðilegrar hrygðar?
íJað er fagurt að fara oft í kirkju,—
en umfram alt: mundu eftir þvi, að
þá ertu í helgidómi droltins og frammi
fyrir augliti hans eins og endrarnær.
Sj. J.
f SÆBJÖRN RÓRÓLFSSON.
oFæddur lí). júni 1807. Dáinn 11. april 1012.
[Kveöja frá skólabörnum á Dúðum i Fáskrúðsíiröi|.
| >(> mörgum sé þungbær þessi stund,
er þig skal færa til grafar,
þá býður okkur vor barnalund
þér bróðurorð flytja’ án lafar,
því samveran þin, hún var þess verð;
hiin veg okkar gcislum stafar.
Oss öllum finst þín ælisót
of árla til viðar linigin;
ci fleiri daga þér faðirinn fól
nc fetin á jörðu sligin.
Nú liðinn crt þú til fjóssins beim,
er tjómar á bak við skýin.
Já, dapur er okkur dauði þinn
á degi æskunnar vörmum.
Við kveðjum þig nú i síðsla siun
með saknaðartár á hvörmum,
og lofum Guð, því þér líður vel
í lausnarans friðar-örmum.
P. 'i.