Æskan - 01.08.1912, Blaðsíða 1

-*í-
\áMZí
^tPSáSan:
Bamabf&ð mei myrtdum. ^-Slfe^;
XIV. árg:.
— Reykjavík. — Atfiísí ÍS>Í2. —
15.—16. bl.
Lofsöngur.
\ÝRÐ sé þér, Guð! Pú lœtur
Ijós þitl skína:
og Itfi þrungniv heimar verða iil
og glœðast við þinn gnðdómsyl.
Sem draumsjón fagra dýrð þú
birlir þína
í dagsins Ijóma' og bláum sijörnu-
hyt,
þar miljón sálir svifa' um
himinboga. —
Vor sál er neisti' af þínum
guðdóms-loga.
Lof sé þér, Guð! Pú vermir
vorsins eldi
hvert vaknað blóm, er gleður
auga manns.
Á bak við himin-hnatta dans
og alt hið mikla alnáttúru vcldi
slær eilíft hjarta föðurkœrleik-
ans.
Ó, guðdómsvera! öllum skilning
ofar,
vor andi hrifinn tignar þig
og lofar.
Sigurbjörn Sveinsson.