Æskan - 15.12.1926, Blaðsíða 33

Æ S K A N
125
Þroskasaga brúðunnar.
Eins og þið vitið, er ekkert leikfang
eins vinsæll og brúðan, Hve mikið, sem
búið er til af allskonar nýjum leikföng-
um, þá verður brúðan aldrei úrelt á
meðan litlar stúlkur og dreDgir eru til
í heiminum.
Þess vegna er það líka mikil iðnaðai -
grein að búa til brúður. Það eru til
margar verksmiðjur, sem ekkert búa til
annað en brúður, og auk þess hafa
margar fjölskyldur atvinnu við það að
búa til brúður.
Það er þó ekki langt síðan að brúð-
ur voru fyrst búnar til í þeirri mynd,
sem þær eru nú í. Fyrir svo sem 60 —
70 árum smiðuðu menn brúður ein-
göngu úr tré eða leðri.
Um 1850 kom brúðusmiður nokkur
frá Sonneberg með brúðu heim með sér
frá Kína. Hún var búin til úr þykkum
máluðum pappír og var með hreyfan-
legum höndum, fótum og höfði. Jafn-
skjótt sem þetta varð kunnugt, fóru
menn að gera tilraunir til að búa til
nýjar gerðir og árangur þeirra tilrauna
varð brúðuhöfuð úr vaxi, en hárlaust.
Efnið í þessum höfðum var aðallega
vax og fernis og um nokkra andlits-
mynd á þeim var ekki að ræða.
Svo er sagt, að iðnaðarmaður einn
hafi einu sinni mist fingurbjörg sína
niður í bráðinn vaxlög og þegar hann
náði henni upp aftur, þá var hún þakin
þunnri vaxhúð. Þá datt honum í hug
að steypa brúður úr pappírsmauki og
dýfa þeirn svo ofan í vaxfög á eftir.
Nú eru brúður búnar til úr postulíni,
glerhúðuðum málmi 'o. fl.
Nú er farið að mála þær með svip-
uðum lit og mannshúðin, og þegar far-
ið var að mála andlitin á þeim, þá
fóru þær smámsaman að líkjast manus-
andlilunum. Keptust nú brúðusmiðir
um að búa til sem allra fallegastar
brúður.
Að nokkrum tíma liðnum var farið
að láta gleraugu í brúðurnar, í staðinn
fyrir máluð augu, og loks fundu menn
ráð til þess að setja á þær hár. Rak nú
hver framförin aðra í brúðugerðinni
og nú getum við fengið brúður, sem
geta talað, sofið og grátið og vantar
varla annað en lífið til þess að vera
eins og lifandi verur.
Fegurstu og dýrustu brúðurnar eru
búnar til í París, en Núrnberg og Stutt-
gart í Þýzkalandi ganga þar næst í
framleiðslunni.
Hinar skrautlegustu Parísar-brúður
kosta þúsundir króna, en þá eru þær
auðvitað búnar hinu mesta og dýrasta
skarti og eiga marga búninga til skift-
anna. Og brúðuhúsin, sem þessar ger-
semar eiga að búa í, verða að vera út-
búin með öllum þeim áhöldum og út-
búnaði, sem tiðkast i húsum auðmann-
anna.
Það getur auðvitað verið gaman að
sjá annað eins og þetta, en bágt á litla
stúlkan sú, sem ekki er ánægð fyr en
hún fær slika brúðu! Miklu fremur vildi
ég vera í sporum litlu stúlkunnar, sem
þykir vænst um gömlu brúðuna sína,
sem mamma hefir klætt og prýtt, og
sem ekki vill skifta á henni fyrir aðra
Dýja, hversu skrautleg sem hún er.
Pýtt.
#
J ÓLAVERS.
SkAPARINN stjarna,
bróðirinn barna,
elskunnar eilifa sól:
Grœddu þitt bjarta
blóm mér í hjarta.
Gefðu oss gleðileg jóll