Æskan - 01.01.1927, Blaðsíða 9

Æ SKAN
7
unum til að liringja kirkjuklukkumim,
hringja inn jólin.
Klukknanna lieilögu liljómar
lieyrast um víðbláan geim,
fagnandi tónarnir flytja
frelsið um gjörvallan heiin.
Þegar hringingunni er lokið og þeir
fara inn aftur, þá er mamraa búin að til-
reiða kaffið, og setjast nú allir við að
drekka það og gera sér gott af kökunum,
sem með því eru.
Nú líður dálítill tími. — Mamma fer
að ljúka við það, sem gera þarf niðri við,
amma fer ofan með lienni, pabbi hallar
sér upp í rúm og fer að lesa, en börnin
fara að skoða jólagjafirnar, sem þau
hafa fengið.
Þegar niðriverkunum er lokið, koma
þær upp aftur, mamma og amma. Þeg-
ar þær eru komnar upp aftur, þá safn-
ast allir sarnan kringum orgelið og
syngja jólasálma; svo les pabbi lestur-
inn og allir hlusta á með eftirtekt.
Mamma situr á rúminu hjá pabba og
börnin sitja í kringum ömmu rétt hjá.
Þegar búið er að lesa lesturinn, fara
menn að ganga til hvílu, því á jóla-
kveldi er aldrei spilað eða aðrar skemt-
anir hafðar um hönd heima.
I huga eldra fólksins er þessi stund
svo heilög, að ekkert má um hönd liafa,
sem valdið gelur minstu háreysti. Al-
staðar ríkir kyrð og friðnr; þó að storm-
ur og hretviðri æði úti fyrir og kuldinn
sé napur, þá livílir ró og friðarblær yfir
öllu inni. Ljós er látið lifa alstaðar í hús-
inu yfir nóttina.
Á jóladagsinorguninn vakna börnin við
koss móðurinnar. Hún kemur með kaff-
ið og kökurnar og óskar þeim heitt og
innilega gleðilegra jóla. Svo kemur
amma og pabbi; öll bera fram sönni
óskirnar, óshir sem koma frá hjartanu.
Nú fara börnin að klæðast. Svo fara
þau út til að sækja góðan daginn, svo
lilaupa þau inn aftur og bera nú fram
með barnslegri alvöru sinar jólaóskir.
Jóladagurinn líður fljótt. Um liádegið
Jes pabbi lesturinn og allir syngja jóla-
sálma; að því loknu ganga menn að
störfum sínum, sem nauðsynlega verður
að gegna, og flýta sér nú sem þeir frek-
ast geta, til þess að verða sem fyrst
búnir.
Þegar útistörfum er lokið, þá fara
menn að klæða sig í sparifötin. Er svo
matur fram borinn; er það venjulegast
hangið kjöt, lundabaggar, brauð, smjör
og allskonar góðgæti, og er það ósvikinn
þriggja manna matur, sem hverjum er
borinn. Þegar menn hafa matast, er far-
ið að skemta sér við spil eða tafl.
Á annan dag jóla er það oft siður, að
unga fólkið, sem þægilegt á með að ná
saman, kemur saman einhverstaðar þar
sem gott er húsrúm og skemtir sér; er
þá dansinn venjulega aðalskemtunin.
Svona líða jólin heima í kyrlátri og
saklausri gleði, laus við allan glaum og
hark.
Þegar ég nú ber þessi jól, sem cg' hefi
haldið hér, og þá jólagleði, sem ég liefi
notið hér, saman við jólin og jólagleðina
heima, þá finn ég svo afarmikinn mun,
og sakna sárt jólagleðinnar þar, þó þar
séu ekki eins margar og fjölbreyttar
skemtanir á boðstólum eins og hér. Sú
jólagleði, sem menn öðlast á þann hátt
sein skemtanir og glaumur veitir, er ekki
varanleg. En sú jólagleði, sem menn
hljóta heima, á kyrlátu heimili í friði
og ró hjá vinum og vandamönnum, er
varanleg.
Jólin, sem börnin lifa í foreldrahús-
um í æsku, geta veitt þeim þá jólagleði,
sem varir alt lífið, og minningin um
jólabirtuna í litlu, lágu baðstofunni
heima getur lýst bjartara í hug þeirra
en hin mörgu björtu rafljós, sem hér
lýsa á jólakveldin.
Minningarnar frá jólunum heima eru
dýrmætur fjársjóður.
Á hraðfleygum vindanna vængjurn
viknandi þýtur min önd