Æskan - 01.12.1927, Blaðsíða 6

94
ÆSK AN
niiiiii i nTTTnm 111 r nrnrnTrim 11 vi
iiiiiiiiiimuiiiiiiiiiiiinminiiiiii
SMÆLKI.
riiiiiiiimnnirmmmii
IIIIIIIHÍ
Dómarinn: „Ég œtla nú að lesa upp nöfn
vitnanna, seni stefnt hefir verið. Þau vitni,
sem viðslödd eru, geri svo vel að svara: „já“,
og þau, sem ekki eru viðstödd, svari: „nei“,
þegar ég les upp nöfn þeirra.
—o—
Jörundur, bróðir Péturs litla, var einangr-
aður i sóttkvi, því að liann var veikur af
inflúenzu. Mamma þeirra sauð altaf vand-
lega matarílátin, sem frá honum komu, svo
enginn skyldi smittast af þeim.
„Hvers vegna sýður þú ílátin, rnarnma?"
sjiurði Pétur litli.
„Vegna þess að Jörundur er smittaður af
sóttkveikjum og þær flytjast með ilátunum
frá honum. Þegar ég sýð ílátin, þá drepast
sóttkveikjurnar".
Þegar Pétur er kúinn að velta þessari skýr-
ingu fyrir sér dálitlu stund, segir hann:
„Er þá ekki hezt að sjóða Jörund sjálfan,
mamma ?“
—o—
Maðurinn: „Ég skil ekkert í, hvernig skegg-
hnífurinn minn er orðinn. Mér er ómögulegt
að nota hann núna“.
Konan: „Ekki það? — Það er þó langbezti
hnífurinn á heimilinu. Það er ágætt að hýða
með honum kartöflur".
—o —
Jens litli er olnbogabarn á heimilinu og
hann er vanur að játa á sig allar sakir, bæði
sínar og systkina sinna, undir eins, þvi þá
veit liann að refsingin verður vægari.
Svo bar það til einn dag í skólanum, að
kennarinn spurði börnin, hver liefði skapað
heiminn, og leit á Jens um leið. Jens heyrði
ekki spurninguna, en hélt að einhver liefði gert
eittlivað fyrir sér og svaraði liálf kjökrandi:
„Ég — liefi ekki gert það“.
Kennarinn: „Hvað — ertu að — segja?“
Jens: „Það er vist ég, sem liefi gert það, —
en ég skal aldrei gera það oftar“.
—o —
Gréta litla er með penna og blek og er að
draga upp mynd, sem á að vera rófulaus
hundur.
„En hvar er rófan af hundinum?“ spurði
afi hennar brosandi.
Gréta litla var i hálfgerðum vandræðum
með svarið i fyrstu, en svo áttar húti sig og
segir:
„Hún er niðri i blekbyttunni enn þá“.
Aftjreiðshimaður Æskunnar frá næstu ára-
mótum yerður: Jóhann Ögm. Oddsson, Pósl-
hólf íí, Reykjavík.
'I'il hans eiga kaupendur blaðsins að snúa
sér viðvíkjandi pöntunum á blaðinu, úlsend-
ingu og borgun fj'rir næsta árgang (1928).
Þegar þetla blað er prentað, er ekki enn full-
ráðið, liver cða hverjir taka við ritstjórninni.
Borgun fyrir yfirstandandi árgang (1927),
sem enn er ókomin, sendist til Sigurjóns
Jónssonar, Þórsgötu k, Reykjavík, eins og áð-
ur. Þeir, sem skulda enn þá, fá Iiauða ridd-
arann og Jólabókina 1927 jafnskjótt og þeir
horga skuld sina.
............................................................................. iiiiiiiiiin iiiiiinmiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiii
Ráðningar
á dægradvöl í næstsíðasta blaði.
1. Þórdís, Jóna, Þuríður,
Þrúður, Dagbjört, Qróa,
Guðrún, Kristín, Guðríður,
Gréta, Ásdís, Lóa.
2. Hitamælir.
3. Ólafur, fura, arfur, rófa, falur, róla, alur, afi.
4. Sveinn v = Seinn.
5. Maí — maís.
6. Vetrarbrautin.
Barnabókin „Fanney" fæst í Hafnarfirði hjá
Þorvaldi Bjarnasyni, á Akranesi hjá Petreu Sveins-
dóttur og í Bolungavík hjá Arngrími Fr. Bjarnasyni.
Ðarnabókin „Fanney“ fæst á Seyðisfirði
hjá Helgu Símonardóttur á Sólheimum og á Akur-
eyri hjá Kristjáni Guðmundssyni bóksala.
„Fanney" fæst hjá bóksölum í Reykjavík.
Nokkur eintök eru til í skrautbandi til jólagjafa.
Aðalútsala á Skólavörðustíg 24A.
Aðalbförn Stefánsson.
Útgefandi: Sigurjón Jónsson.
Prentsmiðjan Gutenberg.