Æskan - 01.01.1928, Blaðsíða 5

Æ S K A N
lokkana frá enninu á þeim og horfði i
skæru, bláu augun þeirra. — Þetta
elskaði hann.
„Fáið ykkur sæti, börnin mín. Þið
eruð vist orðin lúin.“.
„Hvað vilt þú fá í jólagjöf, Stína
litla? Þú veist að jólin eru á morgun“.
„Já, já! silkisokka og stígvjel“, sagði
Stína.
„Nonni, livað vilt þú fá í jólagjöf?“
„Byssu og skotfæri", sagði Nonni.
„Hvað ætla'rðu að gera við það“,
spurði pabbi hans.
„Jeg ætla að skjóta snjókerlinguna-
okkar, og svo ætla jeg á fuglaveiðar,
þegar jólin eru liðin“, sagði Nonni. '
„Árni litli, hvers óskar þú“, spurði
pabhi hans.
„Pabbi, — mig langar til að fá
nokkra hnefa mina af korni og eina
eða tvær krónur i peningum".
Pabbi hans brosti. — „Ekki er þetta
i böglinum þínum. Hvað ætlar þú að
gera við það, sem þú biður um?“
Árni varð vandræðálegur, en stundi
fram úr sjer:
„Jeg ætla að gefa litlu fugluniim
kornið, en Gunnu gömlu, niðursetn-
ingnum peningana“.
„Þú ert góður drengur, Árni litli og
þú mátt fá það sem þú biður um.
Þennan böggul átt þú að eiga líka“,
sagði pabbi hans.
„Nei, en hvað var nú þetta?“ I
bögglinum var bara einn lítill miði og
á honuin stóð: — Litli-Bleikur. —
„Ó, pabbi!“
Einn —- tveir kossar, og Árni hljóp
út í hús og faðmaði Litla-Bleik, fjögra
vetra gamlan, fjörugan og feitan.
Stína fjekk stigvjel og silkisokka, og
þar að auki nýjan kjól.
Nonni var sá eini, sem ekki fjekk
sína ósk uppfylta. Innan úr hans
böggli komu ný föt og falleg hók —
Biblían.
„Munið þið nú eftir því, að vera
3
góðu börnin“, sagði mamma þeirra.
„Þakkið Guði fyrir jólagjafirnar, því
það er hann, sem gefur ykkur alt,
smátt og stórt. Hugsið til litlu barn-
anna, sem ekkert fá í jólagjöf, nema
ein barnaspil og lítið kerti. Og þau
eiga, ef til vill heima i kjallarahol-
um, dimmum og rökum“.
Barnslundin var að gefast upp að
bíða. Loks sló klukkan 6. Kertin brunnu
á skreyttu jólatrjenu og heimafólkið á
Hóli gekk syngjandi kring um það.
Stína gaf fólkinu gott úr pokum,
sem hjengu hjer og þar á trjenu.
Nonni skaraði kertunum á meðan.
Úti í húsi stóð Árni og faðmaði
Bleik, talaði við hann um jóladýrðina,
sýndi honum út í tunglsljósið —- út á
hólinn. Þar voru litlu fuglarnir önnum
kafnir við að tína upp kornið, sem
Arni hafði stráð á hólinn handa þeim.
Bleikur jóðlaði á brauðinu og ljet
höfuð sitt hvíla á öxl Árna. Hann
dreymdi uín jólin og lilla húsbóndann
— framtíðina.
„Vesalingar! Þarna er Árni lifandi
kominn“, sagði Gunna og leit til fugl-
ariha á hólnum.
„Blessaður hnokkinn“, bætti hún við.
Árni kom og leiddi hana inn að jóla-
trjenu.
Sí
Heilræði.
Lærðu uð lilæjo. Hlátur er hressandi lieilsu-
lvf. Hollari peiin, sem keypt eru dýru verði.
Lærðu að segja sögu. Falleg saga er eins
og' sólargeisli, ávalt aufúsugestur. íslenskust
allra iþrótta er vel sögð saga
Reyndu að dyija harma þína. Heimurinn
lætur sig litlu skifta, þó að þú hafir tann-
pinu eða höfuðverk.
Vertu jafnan glaður i bragði. Glaðlyndur
maður er alt af velkominn. En ólundurhelg-
urinn öllum hvumleiður.
&