Æskan - 01.03.1928, Blaðsíða 4

20
Æ S K A N
Nonni: Viltu ioi’a m jer að konia á
bak honum?
Siggi: Því loi'a jeg ekki.
Nonni: Ætlar þú að vera svona spar
á hann?
Siggi: Jeg lána hann að minsta kosti
ekki hverjum sem hafa vill.
Nonni: Fóðrar pabbi þinn hann fyr-
ir þig?
Siggi: Jeg býst við þvi.
Nonni: Fekstu ekki meiri peninga?
Siggi: Víst var svo.
Nonni (hlær): Nú varst þú tæpt
staddur. Hvað keyptir þú meira?
Siggi: Hnakk og beisli.
Nonni: Auðvitað, jeg held þú gelir
riðið í rjcttirnar.
Siggi: Já, það skal jeg — æ, nú
gleymdi jeg.
Nonni: Á, var svo. Nú getum við
byrjað aftur. Þú spyr en jeg svara.
Siggi: Hvað gerðir þú við peningana,
sem frúin i Hamborg sendi þjer í gær?
Þú nlált livorki segja já nje nei, ó-já
eða ó-nei, ekki svarl eða hvítt. Svaraðu
mjer fljótt og svaraðu mjer vel. Hvað
keyptir þú þjer fyr'ir þá?
Nonni: íslendingasögurnar í skraút-
bandi.
Siggi: Þú ætlar þó ekki að verða
prestur?
Nonni: Heldur þú, að allir prestar
eigi íslendingasögurnar?
Siggi: Fekst þú þær ekki lánaðar
hjá sjer Jóni í vetur?
Nonni: Að vísu. En prestar nota
biblíuna.
Siggi: Þú svarar út í hött. Hvar ætlar
þú að geyma þessa dýrgripi?
Nonni: Jeg keypti mjer líka læstan
bókaskáp.
Siggi: Nú já, já. Hvaða sögu þykir
þjer inest gaman að?
Nonni: Egilssögu.
Siggi: Hvaða vitleysa. Njála er mildu
skemtilegri.
Nonni: Þú hefir ekki lesið þær nærri
allar.
Siggi: Það er satt. En Skarphjeðinn,
Gunnar og Ivári eru mestir kappar. Því
getur þú ekki borið á móti.
Nonni: Egill Skallagrímsson var engu
minni kappi heldur en þeir.
Siggi: Það er jeg viss um, að Skarp-
hjeðinn hcfði klofið hann í herðar nið-
ur með Rimmugýgi.
Nonni: Ertu frá þjer. Hefir þú ckki
lesið um þegar Egill barðist einn við
I I og drap þá alla?
Siggi: En enginn þeirra var Skarp-
hjeðinn.
Nonni: Þú kánt ekki að spyrja.
Siggi: Eigum við að revna hvor okk-
ar er sterkari. Jeg skal vera Skarphjeð-
inn, en þú getur verið Egill.
Nonni: Nei, það vil jeg ekki. Egill
og Skarphjeðinn börðust aldrei.
Siggi: Nú hefir þú tapað. Þú sagðir
nei áðan.
Nonni: Það er ekki satt. Þú spurðir
ekki.
Siggi: Víst er það satt, en nú kom-