Æskan - 01.04.1928, Blaðsíða 7

ÆSK AN
31
KARL: Hvað heldur þú, að það bæti
fyrir, þótt þú drekkir ekki. Það eru svo
margir, sem gera það.
HINRIK: Frændi, jeg skal segja þjer
sögu. Einn dag gengum við, allir fje-
lagarnir í „Voninni“ fylktu liði undir
blaktandi fána um götur bæjarins. Við
fórum fram hjá gildaskálanum, þar
sem hún Marta vinnur, þjónustustúlk-
an, sem var hjá olckur í fyrra. Hún
sagði mjer, að veitingamaðurinn hefði
sagt þetta, þegar við gengum framhjá:
„Þegar þessir drengir eru orðnir full-
tíða menn, er okkur óhætt að loka
gildaskálanum".
KARL: Einmitt það. Hvað getið þið
gert fleira?
HINRIK: Við getum útbýtt bindindis-
blöðunum okkar. Við getum farið með
þau inn í knæpurnar. Við erum svo
litlir, að enginn gerir okkur mein.
KARL: Þetta er ágætt. Getið þið gert
nokkuð fleira?
HINRIK: Við segjum slcólabræðrum
okkar frá „Voninni“ og reynum að fá
fleiri fjelaga. Við reynum líka að
hjálpa vesalings drykkjumönnunum.
Við reynum að fá þá til þess að verða
bindindismenn. Þetta gerðu þrjár litlar
stúlkur í fyrra. Þær áttu allar drykk-
felda bræður, en þær voru að þangað
til, að þeir urðu liindindismenn. Og jeg
skal segja þjer, frændi, að sessunautur
minn i skólanum, bað pabba sinn að
ganga í stúku. Hann drakk áður mjög
inikið. Nú er hann hættur.
KARL: Hver skyldi trúa því, að þið,
þessir litlu angar, væruð svona duglegir.
HINRIK: Sjáðu til, frændi. Við höf-
um lært um kóraldýrin. Það er ógur-
leg mergð til af þeim. Þau safnast sam-
an, fleiri og fleiri og hlaðast hvert of-
an á annað. Loks mynda þau yndis-
legar litlar eyjar. Þar fer lítið fyrir
hverju dýri. — Við fjelagarnir í
„Voninni“, erum likir þessum kóral-
dýrum. Við stefnum að því, að gera
alla bæjarbúa að bindindismönnum.
Hver einn getur lítið. Þegar við leggj-
umst allir á eitt, getum við mikið,
eins og litlu dýrin. Þegar allir ungling-
ar í bænum eru orðnir bindindismenn,
verða þeir fullorðnu það lika, með
tímanum.
KARL: Gott, drengur minn. Jeg
heyri, að þú skilur þetta vel. Vertu
altaf trúr þessari hugsjón. Undir þvi er
alt komið.
HINRIK: Við biðjum guð um að
hjálpa okkur til þess. Ef guð er ekki
með í verki, er alt unnið til ónýtis.
IvARL: Litlu kóraldrengir og stúlk-
ur! Til hamingju með þetta starf ykk-
ar. Þið eruð á rjettri leið.
Lausl. þýtt úr „Magne“.
G. G.
*
„Æskan“ þakkar K. E. kærlega fyrir lagið
við kvæðið „Æskan gleður" o. s. frv. Mun það
verða birt jafnskjótt og K. E. hefir látið nafns
síns getið við ritstj. Við viljum minna alla á
það, sem senda „Æskunni" eittlivað til birt-
ingar, að láta altaf fult nafn og heimilisfang
fylgja. Nafnlausar greinar verða ekki tekn-
ar. Margt af því, sem „Æskunni“ hefir bor-
ist, mun birtast við tækifæri.
„Æskan" tekur með þökkum á móti þraut-
um, gátum og skrítlum.
Rilslj.
*
PABBI: Hjerna eru tveir tieyringar, scm þú
getur látið í sparibaukinn þinn, drengur
minn.
TUMI: Mjer þætti betra, ef pabbi ætti fimm-
eyringa.
PABBI: Hvers vegna?
TUMI: Þeir komást nefnilega ekki inn um
opið á sparibauknum.