Íslensk endurreisn - 07.11.1933, Page 2

ÍSLENSK ENDURREISN

i ISLENSK ENDURREISN |
I Málgagn Þjóðernishreyfmgar íslendinga |
g Berst gegn: landráðastefnu komm-
g únista, atvinnuleysi og spillingu stjórn-
málaflokkanna.
Styðjið góðan málstað.
Gerist áskrifendur að blaðinu. Mánaðar-
gjald 50 aurar. — Sími 2837.
í neðri deild: Jörundur Brtjnjólfsson og 1.
varaforseti Ingólfiir Bjarnason.
Ivosning' i hinar 7 föstu nefndir þingsins,
sem skipaðar eru 5 mönnuin, fór þannig, að
flokkar Sjálfstæðis- og Frainsóknarmanna
fengu 2 menn hvor og socialistar 1, í hverja
þessara nefnda.
Áttunda faslanefndin - fjárveitinganefiul
— skipaðist þannig, að i hana voru kjörnir 3
frá hvorum flokki Sjálfstæðis- og Framsókn-
armanna og 1 socialisti
Á þessu þingi eiga sæti 20 Sjálfslæðismenn,
17 Framsóknarmenn ot/ 5 socialislar.
Það hefir gersl eftirtektarvert við j)essar
kosningar, að fullkomið bandalag hefir verið
milli Framsóknar og socilista. Mun það eiga
að skiljast sem fyrsta lýsing þeirra samvista,
sem framtíðin á að leggja hlessun sína yfir.
Hafa jæssir aðilar nú sjeð sig um hönd og
minnast hveitibrauðsdaganna, þegar alt var
falt og í tje látið af fullkomnum slcilningi á
heggja þörfum.
Kynspilling
og varnir gegn lienni.
Frh.
Kynspilling í Það mun ekki ofmælt, að í
Þýskalandi. engu landi álfu vox-rar hafi orð-
ið jafnmikil brögð að kynspell-
um á undanförnum áratugum eins og i Þýska-
landi. Liggja til þess ýmsar orsakir og skal bjer
að eins greinl frá þeim helslu.
Á síðastliðinni öld óx mannfjöldi stórkostlega
i öllum rikjum Evrópu. í Þýskalandi nam
ibúatalan i byrjun 19. aldar 30 miljónum, en i
byrjun 20. aldar 60 miljónum. Þessi mikla
mannfjölgun var fyrst og fremst ávöxtur þeirra
stórkostlegu breytinga, er urðu á atvinnuhátt-
um Evrópubúa um þetta leyti. Hin öra þróun
stóriðnaðarins hafði alstaðar aukna mannfjölg-
un í för með sjer. Ennfremur dró mjög úr
manndauða i álfunni, einkum eftir að mönnum
höfðu liugkvæmst ráð til að verjast skæðustu
farsóttum (bólusetning o. fk). Seint á 19. öld
var mannfjöldinn orðinn svo mikill víðast i
Evrópu, að löndin gátu ekki lengur veitt fólkinu
næg lífsskilyrði. Tekur þá að di’aga til muna úr
mannfjölguninni hvervetna í álfimni.
Árið 1874 fæddust á hverja 1000 ibúa í Þýska-
landi rxunlega 40 lifandi börn. En upp frá þvi
tekur barnkomunni j>ar i landi stöðugl að
linigna. Næsta aldarfjórðung þar á eftir var
hnignunin hægfara, en s t ra x eftir aldamótin
1900 verður liún ör og hraðfara. Á ófriðarár-
unum 1914—1918 nær barnkomutalan lágmarki
sínu, enda var hún þá helmingi lægri.en næstu
ár á undan. Á tímabilinu 1874—-1924 (með 10
ára millibili) segir: var barnkomutalan sem lijer r. • :]'f
1874 1884 1894 1904 1914 1924
40,1 37,2 35,9 34,0 26,6 20,5
Á síðustu árum hefir hún fallið enn að mun.
Þannig nam luin árin:
1923 1921 1925 1926 1927 1928 1932
21,0 20,5 20,7 19,5 18,3 18,6 '15,1
Nú er reyndar jxess að gæta, að jafnframt þvi
sem barnkomunni hefir hnignað hefir dregið
stórkostlega úr manndauða i Þýskalandi. Ann-
ars liefði bráðlega rekið að því, að fæðíngam-
ar hefðu ekki nægt til jxess að fylla í Jxau skörð,
sem dauðinn hefir höggvið í þýsku þjóðina á
undanförnum áratugum. Barnkomutalan árið
1910 vóg rjett upp á móti manndauðatölunni
árið 1871. llvc stórtækur dauðinn liefir verið
áður fyr í Þýskalandi geta menn sjeð af því, að
árið 1883 og næslu ár á undan var manndauða-
talan jxar í landi hærri lieldur en á mannskæð-
ustu árum heimsstyrjaldarinnar.
Árið 1932 fæddust umfram dána 4,3%0 eða
281,000 börn. Nokkrum áralugum áður fæddist
1 miljón barna (fram yfir dána) og enda þótt
manndauði væri þá langtum meiri. Sýnir þetta
ljóslega, Iive frjósemi Þjóðverja hefir hnignað
mikið á undanförnum áratugum.
Enn gífurlégri er hnignun barnkomunnar í
stói’borgum Þýskalands. í flestum jieirra vegur ^
bariikoman ekki upp á inóti manndauðanum.
Berlin t. d. á jiann hæpna heiður, að vera ófrjó-
samasta borg heimsins. Árið 1927 komu á Iiverja
500 ibúa 8,7 dauðsföll en aðeins 3,8 fæðingar.
Þetta er j)ví ískyggilegra, sem mikil ástæða er
til að ætla að Berlínarbiiar standi yfirleitt fram-
arlega meðal jjýsku þjóðarinnar bæði að and-
legu og líkamlegu atgervi.
Ef mannf jölgunin í Þýskalandi tekur í fram-
tiðinni sömu stefnu sem hún hingað til
hefir gert, þá mun, samkvæmt útreikningum
hagslofu Jiýska ríkisins mannfjöldinn J)ar i
landi verða sem hjér segir á næstu áratugum.
1910 197.7 2000 1
r.7,8 64,3 67,7 60.1 46,8
miljónir.
2. mynd.
Og ef enn skyldi verða áframhald sömu þró-
unar, j)á mun árið 2050 jiýska jijóðin verða að-
eins 25 miljónir, eða álika stór og i byrjun 1!).
aldar.
Mjög ískyggileg er ennfremur hin mikla rösk-
un, sem orðið licfir á sfærðarhlutfalli milli hinna
einstöku aldursflokka J)jóðarinnar. Samkvæmt
áætlunum hagstofu Jíýska ríkisins mun þessi
röskún verða enn meiri í framtíðinni, ef mann-
fjölgunin tekur ekki aðra stefnu, en hún hingað
til hefir gerl.
Eftirfarandi yfirlit sýnir Jietta glögglega:
1910 1930 1945 1975 Miljónir. 2000
65 ára og eldri 2,8 4,1 6,0 9,2 7,8
15—65 ára 35,4 45,2 47,3 40,8 31,4
0—15 ára 19,6 15,0 14,4 10,1 7,6
Af þessu yfirliti sjest, að tala barna á aldriii-
um 0—15 ára, sem framtíð hverrar þjóðar
grundvallast vitanlega á, hefir farið og mun fara
silækkandi. Hinsvegar hefir fólki, 65 ára eða
eldra, sem að jafnaði er ekki lengur starfhæft,
farið fjölgandi og munu að líkindum verða enn
meiri brögð að því í framtíðinni.
Hjer að ofan hefir verið rætt um barnkomu
í Þýskalandi aðeins með tilliti til fjöldans (frá
„quantitativu“ sjónarmiði). Er það vitanlega
mjög þýðingarmikið atriði, J)ví að af frjósemi
j)jóðanna má jafnan ráða talsverl um hfsþrótt
þeirra. En langtum Jiýðingarmeiri er þó vit-
neskjan um Jiað, hvílíkir afkomendur jijóðar-
innar vcrða („qualitativt“ sjónarmið) heldur
en hversu margir Jieir verða. Heimurinn Jiarfn-
asl ekki fleira fólks, heldur betra fólks. Heill og
hamingja hverrar Jijóðar cr fyrst og fremst
undir J)vi komin,að hún sje af góðu bergi brotin.
Ætternið,hvort sem J)að er ilt eða goít, er grund-
völlurinn, sem alt líf, jafnt einstaklinga sem.
heillar Jjjóðar, byggist á. Og ef vjer nú athug-
um barnkomuna í Þýskalandi með tilliti til ætt-
ernisins, J)á komust vjer brátt að raun um, að
hún er mest hjá þeim, sem verst eru ættaðir,.en
minst hjá hinum sem best eru ættaðir. Glæpa-
niemi eignast t. d. 4,9 börn til jafnaðar, hraust
lijón úr millistjett 2,2 börn, hjón úr stjetl
mentamanna aðeins 1,9 hörn. Geðveiku fólki,
labjánum og öðrum andlegum og líkamlegum
aumingjum fjölgar lirtölúlega lángtumi meira
heldur en fólki, sém heilbrigt er lii sólar og lik-
ama. Hjer er auðsjáanlega hreinn voði á ferð-
um fyrir jiýsku þjóðina. Ef góðættirnar j)ar í
landi tímgast ekki örar en þær hafá gert liingað
til, j)á mun, samkvæmt útreikningum liagstofu
þýska rikisins, þýska þjóðin eftii’ 50 ár verða- að^
cins rúmar 50 miljónir að tölu og af þessum 50
miljónum munu um 20 miljönir verða and-
legir aumingjar, sem tæplega verða færir um
að ná venjulegri harnaskólamentun. Svo geig-
vænlegar geta afleiðingar kynspillingarinnar
orðið, ef ekki er rönd við reist í tíma. Það er því
engin tilviljun, að þýska stjórnin hefir nýlega
gert margar og miklar ráðstafanir til viðreisnar
ætterni J)ýsku Jijóðarinnar. Mun verða gelið um
Jiær nánar síðar.
Því er oft haldið fram af litt luigsandi mönn-
um, að j)að sjeu ekki nema hervaldssinnar, sem
æski meiri og betri barnkomu, lil j)ess að liafa
sem flestum mönnum á að skipa ef til ófriðar
komi. En liver heilvita maður, sem athugar
ástandið t. d. i Þýskalandi og mörgum öðrum
löndum Evrópu hlýtur að sjá, að slíkt er ekki
nema fávist hjal út í loftið. Hjer er um það að
ræða, livort t. d. þýska þjóðin á framvegis að
vera til sem þýðingarmikil menningarþjóð eða
ekki.
Ófrjósemi og Sumir hafa getið Jiess lil, að
ætterni. J>að væri ef lil vill einliver eðlis-
nauðsyn, að betri mennirnir
væru ófrjósainari cn hinir. En rannsóknir liafa
leitt i Ijós, að svo muni ekki vera. Ástæðurnar
til þcss að þeir eignast færri börn en Jieir, sem
ver eru ættaðir eru að jafnaði þær, að }>eir gift-
ast seinna og takmarka barnafjöldann oft af
ósellu ráði. Ráð til þess að koma í veg fvrir
barneignir hafa náð mikilli útbreiðslu á undan-
förnuin áratugum, en þareð þau hafa nær ein-
göngu útbreiðst meðal hinna kvnbetri inanna,
hafa þau yfirleitt haft ill áhrif á kynstofninn.
Hinir ver ættuðu hafa orðið útundan og hafa
þeir því lagt stærri skerf til mannfjölgimarinn-
ar en góðu hófi hefir gegnt.
Kynspilling af Á síðustu áratugum liafa
völdum þjóðarsjúkdómar svo sem
berklaveiki og berklaveiki og kynsjúkdómar
kynsjúkdóma. farið mjög í vöxt ineðal allra
menniqgarþjóða. Hafa þeir
haft mjög kynspillandi afleiðingar í för með
sjer. Áður fyr dóu flesíir drotni sínum, sem
veiktust af Jiessum sjúkdómum. Náttúran sjálf
útrýmdi þeim til mikils góðs fyrir kynstofninn.
Nú lialda mannúð og læknislist slíkum mönn-
um við eftir mætti og gera þeim þannig kleift
að erfa sjúkdómslmeigðir sínar („dispositio")
- ekki sjúkdómana sjálfa til eftirkomendanna.
Kynspilling af Þó má ekki glcvma að minn-
Völdum ófrið- ast á J)á kynspilliugu sem orðið
ar. hefir óbeinlínis af völdum ófrið-
ar. Eíns og kunnugt er, eru það
jafnan mannvænlegustu mennirnir á besla